Witamy Fora Rozmowy DDA/DDD Mam wrażenie że zrażam do siebie ludzi

Przeglądasz 9 wpisów - od 1 do 9 (z 9)
  • Autor
    Wpisy
  • serena66
    Uczestnik
      Liczba postów: 240

      Czasem nie rozumiem ludzi i nie wiem jak z nimi mam o czymś gadać. Jedynie mam tak z rówieśnikami, bo z osobami starszymi od siebie (co są w wieku moich rodziców) potrafię nawiązać relacje i czuję to zrozumienie. Nie mam na myśli rodziców, którzy często na coś narzekają i mówią mi jak ludzie są okropni. Sami nie mają znajomych. Ja przez złe doświadczenia z ludźmi nie umiem utrzymywać kontaktów z kimś. Poza tym wolę być singlem. Ja się chyba nie nadaję do jakichś relacji.

      Jutro zaczynam pracę w markecie (kasjer-sprzedawca stanowisko) i nie wiem jak się mam zachowywać by kogoś nie zrazić. Chciałabym jak najdłużej popracować (max 2 lata) by zebrać jak najwięcej oszczędności, bo potem chce się przenieść do Gdańska (jestem zmęczona toksycznymi rodzicami, a nie chcę być jak kobieta bluszcz i na kimś się uwieszać i muszę od nich odpocząć). A nie chce też złego wrażenia zrobić. Bo poza tym, że punktualność, dużo pytać to mogę jeszcze zrobić.  A nie wiem o czym w sumie mam gadać, bo jestem osobą, która mało mówi, ma problemy z rodzicami to o czym może rozmawiać. Nie chciałabym by mnie odebrano za nieporadną osobę.

      Mam wrażenie, że przez to że opowiadam o swoich problemach jedynie potrafię ludzi zrazić do siebie( i przez to jak rodzice na mnie wpływają bo dzięki temu parę znajomości zakończyłam bo zabraniano mi się zadawać z paroma osobami, a mam 25 lat) i zaraz nie chcą ze mną gadać. Nie jestem osobą pewną siebie, jestem nieśmiała (co prawda jako kasjer to będę gadała że dzień dobry i tak dalej to nie jest dla mnie problem czy załatwić coś w urzędzie). Z kolei jako iż czytam o motoryzacji a nie mam samochodu to kto mnie poważnie potraktuje jako kompana do rozmów na takie tematy. Nie mam za bardzo doświadczeń w relacjach międzyludzkich.

      We wtorek mam psychologa ale jutro będę musiała zadzwonić go przełożyć, bo nie wiem narazie jaki grafik dostanę.

      Nowa05
      Uczestnik
        Liczba postów: 317

        Ja zato mam rodziców alkoholików i siostrę która stoi za nimi murem i broni ich cały czas. wczoraj musiałam zadzwonic na policję bo nie mogłam wytrzymać jak siostra mnie wyzywa od różnych i jeszcze rzuca mi moimi rzeczami i prawie chciała mnie bić. Zadzwoniłam i wtedy sie zaczęło. Mama jak pojechała policja zaczęła mnie wyzywać, ojciec też i siostra ich jeszcze podjudzała. Jutro chcem im wszystkim założyć niebieską kartę za znęcanie psychicznei straszenie biciem. Jestem na terapii u psychologa nawet do niej chodza i mają pretensje. Najgorzej że człowiek jest z tym sam i nie ma nikogo w tym wszystkim i też zamierzam się przeprowadzić. Jeżdżę za granicę jako opiekunka osób starszych i tam też nie mam łatwo.

        serena66
        Uczestnik
          Liczba postów: 240

          Czuje się sama w tym wszystkim. Ale z kolei jak opowiadam komuś o tym co mam w domu to mam wrażenie, że zrażam do siebie ludzi. A moja mama ma takie poglądy że według niej powinnam siedzieć z nimi przy stole. Tylko że nie mam ochoty. Źle się czuje z nimi. Czym dalej od tego domu to mi jest lepiej. Jestem w Gdańsku to nie mam ochoty wracać do Elbląga.

          Już wole samotność niż mieszkanie z takimi ludźmi przez których czasem pije w samotności.

          Tymczasowy
          Uczestnik
            Liczba postów: 127

            No właśnie, to jest jedna z tych samozapętlających się pułapek. Opowiadanie o trudnościach rówieśnikom (też mam 25 lat) jest kontrproduktywne bo to tylko ich zraża. Czasem się znajdzie ktoś kto zrozumie, ale to mniejszość – i ci ludzie są wspaniali. Ale z drugiej strony inni albo tego nie rozumieją bo nie są dda/świadomi, i/lub mają swoje inne problemy i chcą się wyluzować a nie słuchać o tym jak ktoś ciągle się wylewa i do tego jeszcze jest nerwowy. Nerwowość i niepewność jest najgorsza, bo można gadać o pierdołach i czymkolwiek ale jak ktoś jest niepewny i nerwowy to sama ta aura odpycha najbardziej.

            Dobrze jest sobie wyobrazić rozmowę ze sobą tak jakby się stało obok i zaobserwować siebie (i jak samemu by się na siebie zareagowało). Treść jest mało ważna, ludzie wybaczają wiele ale niepewność/niskie poczucie wartości a szczególnie zwracanie na to uwagę już nie. Można być totalnie dziwnym ale nie warto wspominać o tym.

            No i kolejną pułapką jest to o czym gadać, jeżeli mam syf w domu/życiu i pracuje nad sobą i wychodzę z dołka, i to jest coś co mnie najbardziej dotyka i skupia większość mojej uwagi i wysiłku, a mam nie gadać o trudnościach o czym mam gadać? Każdy jest ciekawy, ma swoje zainteresowania tylko jak jest się w dołku to się tego nie zauważa albo pomija, tak jak np. twoja motoryzacja. Profesor Nauk PrzeCiekawych gdyby był w dołku czy/i miał depresję to też by siebie deprecjonował. Jak się z tego wychodzi to nagle wszystko jest łatwiejsze i jest się 'ciekawszym’.

            Odkryłem fajną rzecz, która mi pomaga: zamiast starać się wykazać i być interesującym, to staram się być zainteresowany i wchodzić w czyjś świat. Ludzie lubią gadać o sobie i jednocześnie czują się swobodniej jak ktoś jest nimi zainteresowany. No i przenigdy nie mówić o tym że „a ja to mam gorzej, co ty tam wiesz”. A o trudnościach można sobie na mytingach/z kimś zaufanym pogadać.

            Nowa05
            Uczestnik
              Liczba postów: 317

              Tak jest właśnie jak sie o sobie za dużo mówi, potem ludzie nie chca o tym słuchać

              Delta
              Uczestnik
                Liczba postów: 100

                serena66

                zauważyłam że nie trzeba być wielkim mówcą aby ludzie uznali nas za fajnych i rozmownych , wystarczy że będziemy się uśmiechać i potakiwać wtedy zostaniemy uznani za „swojaków” bo ludzie lubią opowiadać o sobie i dostawać uwagę i właściwie o to im chodzi.

                Monos5

                w takim domu nie wygrasz i niczego ich nie nauczysz , dąż do wyprowadzki, na nieprzytomnych umysłowo nie ma mocnych , dopiero jak życie ich wyrówna do parteru zaczną coś kumać ale czasami to trwa całymi latami. Powodzenia 🙂

                dorotaa77
                Uczestnik
                  Liczba postów: 171

                  1taktowny żart jest dobrym sposobem na rozluźnienie atmosfery, niestety nie każdy potrafi… łatwiej się chyba uśmiechnąć – nic tak nie przełamuje lodów jak uśmiech.

                  Nie zawsze trzeba dużo mówić, czasem lepiej słuchać.

                  Uczę się słuchać i mniej mówić – niedawno dowiedziałam się o sobie, że jestem nudnym introwertykiem. Ludzie często przy mnie ziewają – najlepszym sposobem na nudę jest się wziąć do pracy, mniej mówić a więcej się uśmiechać. Uśmiech szczery a nie sztuczny. Więc zanim się wyjdzie do ludzi, może dobrze poczytać coś wesołego?

                  Pracowałam kiedyś na kasie i dobrze tą pracę wspominam. Jak się dobrze do niej nastroiłam, przyszłam pozytywnie nastawiona, to i kontakt z ludźmi był lepszy. Początki miałam nie najlepsze ale w końcu się 'wyrobiłam’ i nawet tą pracę polubiłam. Zauważyłam również, że dobrze pracowało mi się z osobami, z którymi nie poruszałam spraw osobistych. Jest wiele innych ciekawych tematów. A zresztą, jak byłam na kasie to nie było czasu na plotki…

                  Najlepiej zabrać się do pracy i się wykazać 🙂

                  serena66
                  Uczestnik
                    Liczba postów: 240

                    Byłam dzisiaj w pracy. Czułam się strasznie. Wykładałam towar, ale czasami zdarzyło mi się zapomnieć o skrzynce jaką zostawiłam. Sprzątnęłam ją owszem. Dużo nie mówiłam. Pytałam się kierowniczki co z towarem z którym nie wiedziałam czy położyć czy jak. Jak nie towar to jeszcze klienci się o coś pytali przez co gubiłam się w tym gdzie zostawiłam towary do wyłożenia.

                    Raz taki kierownik na zmianie był a raz taki. Gubiłam się z kim rozmawiać i skąd wiedzieć co mam dalej robić. Nie mogłam sobie zakodować w głowie, że jak jest 15:00 to wtedy wychodzę z części marketu i dopiero wtedy się przebieram i wychodzę. Mam chyba złe naleciałości ze studiów jak wykładowcy nas wcześniej puszczali jak i z praktyk.

                     

                    Nowa05
                    Uczestnik
                      Liczba postów: 317

                      Teraz mam okazję kupić mieszkanie, ale muszę sobie tak ze dwa razy jeszcze pojechać i będę wtedy mogła kupić, a tu oni takie cyrki urządzają. Jeszczę z sąsiadem mam problem bo żle postawił komin i dym leci prosto do mojego pokoju. Byłam już z tym na straży miejskiej upomnieli go a rodzice oczywiście do mnie pijani, że ja chcę ich z sąsiadem skłócić, ale ja patrzę na siebie i to co mi odpowiada a nie moim pijanym rodzicom. Jak będzie trzeba to pójdę do nadzoru budowlanego i tam z tym kominem sąsiada jeszcze załatwię.

                       

                    Przeglądasz 9 wpisów - od 1 do 9 (z 9)
                    • Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.