Cześć Outsid3r
Ale by dojść do empirii, to trzeba najpierw uwierzyć, że warto sprawdzić 😉
Kiedy tylko statystyka to statystyka, ale nauka to raczej coś więcej, niż tylko doświadczenia. Uczony też teoretyzuje (nie chodzi o to, że w oderwaniu o rzeczywistości).
Wiadomo, jeżeli nie ma powtarzalności w doświadczeniu, to znakiem tego błędna nauka. Tak to widzę i wydaje mi się, że możemy się zgadzać, tylko chyba różnimy się w tym co rozumiemy pod pojęciem „wiara”.
A co do urojenia, to akurat sam Bóg przecież uniżył się dla każdego z nas do tego stopnia, że stał się jednym z nas w Jezusie Chrystusie (czyli Stwórca stał się dla nas stworzeniem), z samego Nieba do nas zstąpił (Pan i nasz przyjaciel Jezus Chrystus jest w pełni człowiekiem i w pełni Bogiem, różni się od nas tym, że co prawda ma naturę ludzką taką jak każdy z nas, ale i ma naturę boską i w związku z tym żadnego grzechu) by odkupić winy każdego z nas, dać Wolność do Miłości, pokazać i przykazać(w sensie nauczyć) Miłość, i wskazać drogę do prawdziwego życia (czyli między innymi w Miłości, Prawdzie). I zobacz w jakich warunkach został zrodzony i przyjęty na świat, zobacz jak Go potraktowaliśmy, jak umarł, a mimo to nie przestał ani na sekundę nas kochać i wziął każdego z nas grzechy, by każdy z nas mógł dostąpić zbawienia i życia w pełni, w Niebie, już bez obciążenia grzechem, bez zniekształconego obrazu, bez ciągot do złego. Nawet to, że Chrystus pozostał z nami (w Kościele katolickim(powszechnym dla każdego), który założył dla nas)) w formie chleba świadczy, że nie jest tak jak piszesz. Każdego człowieka ma na względzie (każdy człowiek dzięki takiej formie (chleba) może przyjąć Chrystusa i pojednać się z Bogiem Prawdziwym). Nawet o to zadbał Bóg. Także nie opowiadaj, że ma nas gdzieś. 😉 Bóg każde życie podtrzymuje i każdego obdarza wszelkimi łaskami jakie człowiek chce i oczywiście jest zdolny i gotowy przyjąć. Ale Bóg się nikomu nie narzuca, bo szanuje człowieka i w związku z tym jego wolność, bo czy miłość najlepiej nie kwitnie w wolności ( nie w rozumieniu swawoli)? Na pewno, jeżeli prawdziwie chcesz pojednać się z Bogiem, to największą przeszkodą jesteś Ty sam (wiadomo, środowisko w którym człowiek żyje, światopogląd, który został wpojony, bądź nie, też to wszystko może utrudniać), bo Bóg cały czas wyciąga dłoń i chce brać Twoje (każdego z nas) grzechy na siebie.
Pod spodem z deka trochę popłynąłem i opisuję dosyć chaotycznie jak u mnie było z nawróceniem. Tak tylko dla informacji, że może być to denne czytanie i raczej dla mało kogo.
Sam kiedyś plułem na Boga, za wszystkie nieszczęścia, że od małego mam przypadłość zwaną nadpotliwością pierwotną (dłonie i stopy wiecznie mokre i w związku z tym permanentny stres, byle tylko nie podać komuś dłoni (a jednocześnie pragnienie dotyku), byle ktoś nie zobaczył mokrych stóp (ultra kompleksy i wstyd). Teraz już jestem po operacji przecięcia nerwu ( Nie- nie sam się zoperowałem 😀 ), który odpowiedzialny za mokre dłonie. Normalnie mogę dotykać!) ;że w wieku dojrzewania popadłem w fobię społeczną, szkolną i dorobiłem się napadowego czerwienienia (obecnie chyba wygasło). Obwiniałem Boga za to, że od małego praktycznie dzień w dzień ojciec narąbany, że kłótnie w domu z non stop( to znaczy ojciec w sumie to aż tak się nie kłócił, bo jak był nachlany, to „jedynie” obijał się o wszystko i bełkotał, że wydaje nam się, że jest upity (he he, a na drugi dzień z samego rana, jak gdyby nic :D. No ale wiadomo, typowe dla alkoholika wypieranie prawdy- jest to rodzaj choroby psychofizycznej); że stres i wstyd nie do wytrzymania. Ale po pewnym traumatycznym doświadczeniu…(pierwsza i jedyna dziewczyna najpierw po około 4 latach „związku” praktycznie z dnia na dzień powiedziała, że zrywa, a w sumie to był pierwszy człowiek przed którym otwierałem się nawet w problem( bo tak to zawsze staram się ukrywać) tylko że to był związek głównie oparty na przyjemnościach, tylko na uczuciach i częstym seksie, aby tylko jak najlepszy orgazm poczuć- tak rozumieliśmy miłość. Oczywiście słabe i bardzo niedojrzałe. A kulminacją było, gdy po jakimś czasie od rozstania zechciała oddać mi telefon, który pożyczyła i zapomniała heh skasować rozmowy z programu, który zainstalowałem trochę wcześniej, bo potrzebowałem wtedy jakąś rozmowę nagrać. I tak któregoś dnia wziąłem ten telefon, żeby ogarnąć i zbędne rzeczy pokasować i przed usunięciem zacząłem sprawdzać nagrane rozmowy. I kto da wiarę, że były nagrane jej rozmowy z facetem, który zdradzał z nią żonę (np. brał dziecko w wózku na spacer i w tym czasie rozmawiali o ostatnim seksie)? Ciekawe doświadczenie poczuć jak autentycznie kruszą się nerwy w człowieku. Po tym nabawiłem się kompulsywnych zachowań głównie w sferze seksualnej, dodatkowo też ucisku w gardle zwanego globus histericus. Naprawdę myślałem, że takie akcje to tylko w filmach. Ale w pewnym sensie dzięki temu wydarzeniu otworzyłem się na Łaskę Nawrócenia, zrozumiałem że mimo wszystko dobrze- i dla niej i dla mnie, stało się, że nastąpił koniec (przestała też zadawać się z tym facetem i ogarnęła życiowo), bo jestem pewny że hm…teraz ja przepraszam za określenie, ale lepiej oddającego nie znajduję (ale byliśmy wtedy jak zwierzęta w rui)…że zakopulowalibyśmy się na śmierć, po prostu. Dno. Ale jakimś cudem byłem w stanie wybaczyć z głębi serca, żadnej nienawiści( boskie uczucie), wziąć całą przeszłość na klatę, przeprosić Boga, każdemu bez wyjątku wybaczyć krzywdy i pokochać każdego człowieka i poprosić o wybaczenie krzywd, które i moim udziałem, zapragnąłem z całego serca szczęścia dla niej, ale i dla każdego człowieka w tym i dla siebie i Pan Bóg wykorzystał ten moment, że moje serce zmiękło i obdarzył mnie Łaską Nawrócenia, którą akurat w tym momencie byłem w stanie przyjąć. Od tego momentu zmieniła się perspektywa, inaczej już pojmuję świat, inaczej bliźniego, uwierzyłem w Boga i walczę sam ze sobą, żeby zawierzać Bogu jak najwięcej, a nie kierować się jakimiś lękami, zwątpieniami, pesymizmem i tego typu smęceniem (nie jest łatwo). Wiadomo, cały czas trzeba się nawracać i prosić Boga o wsparcie, bo do końca życia jest się upadającym grzesznikiem, ale i z Bożą pomocą, to nie dość że można wstać to i wzlecieć jest możliwym- nie ma już rzeczy niemożliwych. A jeżeli w człowieku pokora, to i nawet sam diabeł nie jest w stanie takim człowiekiem zawładnąć. To wszystko piszę, bo mam wrażenie, że rozumiem Twój stan (nie myśl sobie ziomek, że jesteś wyjątkowy z tą ciętością na Boga : P )bo tak jak napisałem- miałem podobnie. Ale na 100% jeżeli prawdziwie, z głębi serca jakoś doprowadzisz do tego, by Bóg mógł dać Ci Łaskę Nawrócenia i zechcesz to przyjąć, to na 100% jest taka możliwość, każdy ma taką możliwość. Bo ściśle pojmując, to to po co się człowiek urodził, to po to by żyć wiecznie w Miłości, w pełni szczęścia z Bogiem i bliźnimi (ale i ze zwierzętami- bo czemu nie? 😀 ).
Co do trittico, to będzie już piąty dzień z rzędu (a szósty raz ogólnie) i chyba już nie będzie skutków ubocznych, które na początku (między innymi zatkany nos przez co suchość w ustach; w pierwszych dniach za duże libido- to akurat można tez potraktować jako coś pożądanego; trudność z dojściem do siebie po śnie.) Trochę polepsza sen, ale i tak budzę się w środku nocy (ale przed zażywaniem znaczniej większe były problemy).
No i jest łatwiej uwolnić się od samoistnie kłębiącego się w głowie natrętnego poczucia bezsensu, wyczekiwania śmierci, niechęci do działania. Teraz jest łatwiej zapanować nad głową, by nie rodziły tego typu ciągi myślowe i myślinienawiści, a gdy już się pojawiają, to łatwiej wymusić w sobie działanie twórcze, czyli w kierunku życia. Ciało zaczyna dobrze reagować na chęć życia, i chęć szczęścia już nawet na tym świecie. Ogólnie już nie boli tak jak wcześniej, gdy chciało się pozytywnie funkcjonować.
Podobno dawka lecznicza zaczyna się od 150 mg. Ale jeszcze pozostanę przy 75mg. A tak w ogóle, to jeżeli ktoś nie chce mieć skutków ubocznych od pierwszego przyjęcia, to chyba dobrze zacząć od najniższych dawek (25mg ?). Tylko że wtedy może wydawać się, że lek nie działa? (trzeba sprawdzić samemu na bazie doświadczenia innych, albo skonsultować się z lekarzem z powołania).
