Być jak feniks i odrodzić się na nowo, bo tak jak teraz to nie da się żyć.
Jestem bezrobotny od ponad pół roku oraz toksyczne towarzystwo moich rodziców mnie wyniszcza, ale widzę światełko w tunelu.
Nie mogę znaleźć pracy w mojej okolicy, o wiele gorzej jeśli nie ma się znajomości i nawet pieniędzy, żeby dojechać do miasta. Teraz to już bez znaczenia, mam inne plany i motywację, której trochę więcej zdobyłem dzięki ostatniej rozmowie z pewną osobą.
Szukam pracy w Warszawie, a że mam dosyć daleko w grę wchodzi tylko system 24/48 albo coś podobnego. Jeśli wszystko pójdzie dobrze to już w tym tygodniu będę miał pracę.Będę miał pieniądze na start, a jak będę już pracował zawsze łatwiej będzie wykombinować coś więcej na dojazdy, aby wytrwać do pierwszej wypłaty. Wiadomo, że kasa duża nie będzie, ale w miarę możliwości będę starał się po trochu odkładać, by w bliższej lub dalszej przyszłości wynająć tam jakiś pokój i znaleźć pracę w normalnym systemie zmianowym.
Tutaj nie da się mieszkać z tymi fałszywymi ludźmi, oni wysysają ze mnie wszystkie życiowe soki, chęci do życia i energię. Na samą myśl, że pójdę do pracy i będę tu spędzał mniej czasu chce mi się skakać z radości.
