Tez myslalam ze nie potrafie kochac a okazalo sie ze mamy w sobie duzo milosci gdy sie otworzymy na innych dobrych ludzi. Proponuje Ci posluchac slicznej z nutka milosci piosenke.
Podaje link https://www.youtube.com/watch?v=6sZZqIzsMC8
Ja myśle, że cieżko dda po takich przeżyciach móc normanie kochać. Sama wiem po sobie, że każdy kontakt między ludzki szybko sie kończył bo czułam że bardzo lakne „jego miłości” jest to cholernie trudne bo każdy powinien być kochany. Trudno znoszę odrzucenie lub nieudany związek choć logicznie pojmuje argumenty co wpływa na to wszystko. Boje sie tego ze albo wpakuje się w to mieli moi rodzice albo bede sama sobie do końca samej ale czy tak chce…nie, zdecydowanie nie.
Bzdura.Ci,co ci to mówili mają stereotypowe myślenie,nic bardziej głupiego nie mogli wymyśleć.Każdy zasługuje na miłość,a 2- DDA na 100% umieja kochać,nawet bardziej niz inni(nie jest to reguła,ale mozliwe ,są i takie przypadki).
Witam serdecznie,
nazywam się Adrianna Koczerba, jestem studentką 5 roku psychologii na UAM. Jestem w trakcie pisania pracy magisterskiej, która dotyczy uwarunkowań dysregulacji emocjonalnej u dorosłych kobiet z rodzin alkoholowych. Poniżej przesyłam link do kwestionariusza, skierowanego do kobiet w wieku 20-35 lat, których ojcowie pili w sposób uzależniony od momentu, gdy miały mniej niż 10 lat.
Ankieta jest anonima i służy wyłącznie do celów badawczych.
(Trzeba poczekać około 1 minuty aż ankieta się włączy)
zdecydowanie potrafię kochać jako DDA lecz jest to tak intensywne i przytłaczające nawet dla mnie że zapominam o samej sobie wkładając całą siebie i swą energię w drugą osobę dlatego najczęściej kończy się to fiaskiem …
Tego typu osoby, potrafią moim zdaniem kochać bardziej. Oddanie jest bezgraniczne. Niby to plus, niby minus. Ważne, żeby znaleźć złoty środek i zrozumieć swoje uczucia, zachowanie. Dodatkowo uważam, że takiej osobie jest potrzebna miłość i wsparcie drugiej osoby żeby znaleźć siłę do walki. No i oczywiście chęć podjęcia terapii- warunek konieczny 🙂
