-
@Martini życzę Ci byś doszła do takiego momentu w swoim życiu w ktòrym będziesz czuła radość a nie złość?/smutek? lub zazdrość? z tego, że Twòj były partner wyszedł z alkoholizmu.
Wszyscy mamy dobre i złe strony a przy wspòłuzależnieniu często (zwłaszcza kobiety, bo jak dowodzą badania mężczyźni odchodzą od osoby uzależnionej wielokrotnie częściej) zakotwiczają się na tej dobrej stronie budując na tym iluzję, że ktoś inny/jakaś inna dostanie tylko tą dobrą stronę obecnego lub przeszłego partnera.
Wiedz o tym, że w danym momencie podjęłaś decyzję opartą na faktach a to, że ktoś buduje inną relację nie oznacza dyskredytacji (bycia gorszym) siebie.
Co więcej Twòj były partner jest podmiotem nie obiektem i może podejmować decyzje takie jakie chcę. (bywa też tak, że nieraz jakieś ruchy mają prowokować, ale i tak takie jego prawo). Znalezienie w sobie miejsca na traktowanie drugiej osoby jako podmiotu a nie przedmiotu pozwala rozładować gniew, ktòry często jest pochodną tego, że ktoś nie zrobił tak jak my chcieliśmy
Już tak jest i tego się uczę, że w jednych czynnościach będę w czymś lepszy a w innych słabszy. Nie mogę być we wszystkim najlepszy, ale to nie znaczy, że jestem mniej wartościowy. I druga ważna kwestia nigdy nie mamy pewności czy nasze wartości są ròwnie priorytetowe dla innych- to w kontekście Twojego poròwnywania się z obecną partnerką Twojego byłego partnera.
I ostatnia rzecz zgadzam się z Dda93, że zmienić można się tylko dla siebie a jakakolwiek zmiana dla kogoś ma małe szanse powodzenia.
W kontekście wspòłuzależnienia i uzależnienia ilość oraz czas jaki w Polsce się tym zajmują terapeuci można powiedzieć, że są wyeksplorowane przez co skuteczność i rozpoznawalność mechanizmòw jest bardzo wysoka. (ten zakres jest bardzo dobrze rozpoznany i nie ma co wyważać drzwi). Można wypierać, buntować się, szukać wytłumaczeń, że nauka jest zmienna, ale w kontekście wspòłuzależnienia i uzależnienia wiedza i doświadczenie przekładają się na konkretne efekty.
Powiem Wam ciekawostkę.
Nie widzę go już trzeci dzień i – lepiej mi Spokojniej. Przez dwa dni czułam niepokój, pustkę, bo przyzwyczajona byłam do niemal codziennych wizyt. Dzisiaj czuję zadowolenie, że mam czas dla siebie i spokój. Jednak łatwiej mi się zdystansować nie widząc go. Nie sądziłam, że to może mieć takie znaczenie i wpływ.
Oczywiście, że mu życzę wyjścia z alkoholizmu.
Ja cóż… Emocje emocjami, a nie potrafiłabym już zaufać. Wciąż towarzyszyłby mi lęk.
Nie ma sensu – tak zdecydowałam nawet gdy targały mną emocje.
Co do „gumy”, będę ją miała na uwadze. I będę sobie mówić: „Spoko, to tylko guma” 😉
- Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.