Witam….
Mari na pewno się do Ciebie odezwę,ale miałam wczoraj cięzkie przeżycia,muszę to wzystko przesiedzieć parę dni w samotności i poczekać,aż wrocę do pionu…:(
Kucyk-dzięki za słowa otuchy,cieszę się,że Tobie udało się przełamać i może nawet trochę zazdroszczę.Jak już kiedyś wspomniałam to właśnie tego "grzebania w sobie" się boję.Wolałabym skupić sie na czasie obecnym i myśleniu o tym,co dalej.Moja przeszłość i tak non stop do mnie wraca..:( Wjedny nie moogę się z Toba zgodzić,wcale nie szukam pretekstu ,by nie iść.Poza tym pieprzonym "życiem rodzinnym"z wszystkimi konsekwencjami,mam jeszce swoje problemy,jak dom,pieniadze,praca i także inni ludzie ,za ktorych czuję się odpowiedzialna.O sobie czasem zapominam,ale to mi pomaga,gdy mogę zajać się kimś bardziej potrzebujacym.Na pewno nie uciekam,nie odwlekam tego celowo.Chcę być świadoma,tego co robię.Chcę być gotowa.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję,że piszecie,to bardzo pomaga.
Jeszcze raz w tym miejscu zwracam się z prośba o jakieś namiary na £od¼.
