Cześć Wszystkim,
Nie wiem czy kwalifikuję się pod DDA, ponieważ nadużywanie alkoholu przez mojego tatę pojawiło się jakieś 2-3 lata temu. Mam obecnie 29 lat. Na dobrą sprawę, alkohol w moim domu był zawsze. Takie też czasy, do każdej okazji było pite.. Dopiero jakiś czas temu zaczęłam dostrzegać problem albo może dopiero jakiś czas temu on się zaostrzył. Większość czasu spędzam w domu, zwłaszcza teraz przez koronawirusa, częściowo u rodziny chłopaka, gdzie jest w miarę normalnie.
Nie radzę sobie z moim tatą. Podejrzewam, że jest już na końcowym etapie, upija się, przewraca i bardzo mnie to martwi. Wrak nie człowiek. Rozmawiałam z nim wielokrotnie na temat leczenia ale nie chce iść bo to ujma na jego honorze. Nawet na takie dzienne spotkania DDA.. Powiedziałam mu, że skoro nie chce podjąć leczenia to będę musiała poprosić jego brata o pomoc – który notabene też był alkoholikiem – obecnie nie pije od 12 lat – i mój tata też go wyciągnął z nałogu tj namówił do leczenia w zakładzie. Po tym zdarzeniu doszło między nimi do konfliktu, na którym najbardziej ucierpiała moja babcia, która mieszka z wujem.. Wieczne kłotnie itd. Ostatecznie, wszyscy się pogodzili ale trochę to trwało. Mój tata boi się, że jeśli poinformuję wujka i poproszę o pomoc, to ponownie dojdzie do konfliktu i zabrania mi informowania o tym. Wygląda na to, że mój tata zwyczajnie się tego wstydzi, jednak ja czuję się nieco szantażowana tym.. Byłam już zdecydowana zadzwonić i prosić o pomoc, ale mną zmanipulował i zrezygnowałam. Tłumaczyłam mu, że to żadna ujma na honorze, wuja był w zakładzie i to nic takiego.. Twierdzi, że jak będzie chciał to sam przestanie pić, ale wiem, że to nieprawda. W końcu zabije się i tyle.. Jestem w kompletnej rozterce i nie wiem co mam zrobić..
