Uwazam ,ze bez sensu jest uświadamiać matkę jak to mnie krzywidziła ,skoro ona sama jest nieswiadoma swoich działan wobec mnie. Moja matka wysmialaby mnie jak zaczelabym jej mowic co sie ze mna dzieje i jak mnie skrzywdzila emocjonalnie , od razu powiedzialaby mi żebym sie leczyła na głowe i przypiełaby mi po raz juz nie wiem , ktory w życiu etykietkę ,ze jestem GLUPIA. Nie mam potrzeby skladania jej życzen w jej dniu.Owszem wychowala mnie tak jak potrafiła ,czyli w jej mniemaniu miałam super i w ogole cuda na kiju,pomijajac non -stop zapitego ojca.Nie potrafiła uporac sie ze swoim męzem tym samamy stwarzajac mi piekło na ziemi. Nie mam zamiaru skrecac sie przy skladaniu życzen i udawac CÓRKĘ-i znowu pozniej chorowac 2 dni z tego powodu,dla mnie to tłumienie emocji,ponowne popadanie w konflikt ze sobą. Nie czuję zadnej miłosci do mojej matki,ona mi nic nie dała oprócz …no wlasnie wyzwisk,szargania nerwów. Nie traktuje mnie powaznie , ja nie zamierzam sie znizac do jej poziomu.Wole milczec ,to moj wybór i ciesze sie ,ze juz nie mam z tego powodu poczucia winy.
Edytowany przez: drobiazdzek0, w: 2011/05/26 16:39
