Dziś czuję się.. Nie wiem jak tu jest z cenzurą, więc pozwolę napisać sobie, że jestem zły. Choć nie oddaje to w pełni mych uczuć. Do tego gniew miesza się z frustracją, frustracja z żalem, który przeradza się w nienawiść a potem w całkowitą bezsilność. I w ogóle misz masz w głowie mej ma miejsce. Wszystkiego po trochu lub za dużo każdego.. Gdy zabieram się do pracy, ciężko mi się oderwać. Gdy zaczynam odpoczywać, staję się larwą.. I leżę, leżę.. I życie przez palce mi przelatuje.. Prócz paru osób, same dwulicowe postaci, sztucznie miło aczkolwiek szyderczo uśmiechające się do Ciebie, by chwilę potem dupę Ci obrobić. Nie cierpię takich plastikowych stworzeń. Często się zastanawiam idąc przez zatłoczone miasto. Patrzę na nich wszystkich, śpieszących się. Spoglądam im w oczy, przeważnie zajęte własnymi sprawami. Ciągle goniącymi za czymś. Po tym wszystkim lubię sobie siąść nad jakąś rzeką, posiedzieć w ciszy. Odpocząć. Pomału. Popatrzeć na ściskających się nastolatków na ławce. Odetchnąć.. Czuję się samotny, ale są takie dni, gdy samotność ta jest nie do zniesienia. Na szczęście nie zdarzają się one zbyt często.
