Grupa/indywidualna pomoc? Jak się za to zabrać?

[skoll]

#463523

No niestety ma się ograniczony czas – raz na 2 tygodnie (maksymalnie) i to jeszcze trzeba uważać żeby się nie zapisać przypadkiem na sesję 30minutową 😀 dłuższa sesja trwa tylko 45min. Ale to wiadomo, bo nfz. Na pierwszą wizytę czekałam chyba 3tygodnie, a później zapisywałam się z góry na 3 spotkania, żeby zaklepać terminy.

Powodzenia 🙂

[Kaszaneq]

#463524

Kurczę, wydaje mi się, że 45 min raz na 2 tygodnie to trochę mało. Zdaję sobie po prostu sprawę ile jest do zrobienia. Ale nie ma co się nastawiać negatywnie, sama się przekonam co i jak 🙂 Swoją drogą cieszę się, że znalazłam to forum i dziękować za porady!! 🙂 Mam też tylko nadzieję, że moja motywacja nie opadnie.

[nobody.more]

#463551

Ja uczęszczam na terapię od 2 lat i nie słyszałam o tym by było jedno spotkanie na dwa tygodnie.. Mam spotkanie jedno w tygodniu 45-50 minut, ale teraz z uwagi na depresje mam dwa spotkania w tygodniu i też jestem w poradni i nfz. Może dla tego ze miasto refunduje ddowców?

Trzymam kciuki. Terapia to wspaniała przygoda! Dużo poznałam siebie i swoje mechanizmy. Czuje że cały czas musze wprowadzać zmiany co mnie trochę meczy, bo kiedy ten koniec-ale wiem ile pracy juz wykonałam i jestem z siebie dumna.

Ostatnio nawet zaczełam chodzić na grupę DDA. Brakowało mi przynależności. Wszędzie mnie nie chcieli. Tam czuje sie jak swoja, baaaardzo miłe uczucie znaleźć swoje miejsce i ludzi podobnych do siebie.

Powodzenia!

[Chłopiec Papuśny]

#463596

Rozwiązania małymi krokami, to co najlepsze można zrobić.

[marecki2035]

#463650

Witam,

podepnę się pod temat.

Czy dla każdego grupa jest dobra? Takie pytanie mi chodzi po głowie.

Byłem na dwóch spotkaniach  dzień po dniu. O ile w pierwszy dzień było ok, uwaga wszystkich była skupiona głównie na mnie, i czułem się dobrze, to w drugi dzień przez 2 godziny opowiadał kolega z grupy. Ja przez te 2 godziny nie odezwałem się ani słowem. Z jednej strony bałem się odezwać, z drugiej nie potrafiłem odnaleźć się w tej sytuacji.

Boję się też, że zanim po raz kolejny będę mógł się podzielić moimi problemami minie dużo czasu, bo inni też tego potrzebują…

Pytanie do osób które są w terapii grupowej uczestniczą dłuższy czas. Jak to znosiły na początku, czy wytrwały czy też przeniosły się na indywidualną terapię? Jak liczne grupy macie, i jaki przedział wiekowy (wyczytałem gdzieś, że grupa powinna być podobna wiekowo)

Proszę o podzielenie się swoimi spostrzeżeniami, może pomoże to innym w wyborze.

[mokka77]

#463686

Witam

Czy ktoś może polecić bardzo dobrą psychoterapeutkę na terapię indywidualną z Łodzi?

[malina32]

#463747

Wydaje mi się, że pierw powinieneś udać się do psychologa, który stwierdzi jaka forma terapii jest dla ciebie najlepsza.

Rozumiem twoje obawy, ale one może wynikają z twojej potrzeby bycia zauważonym i wysłuchanym i zrozumianym, bo tego nie doświadczyłeś w domu. Tak jest w moim przypadku, dlatego podejrzewam, ze masz podobnie. Za to z rozpoczętej terapii wiem, że pierw moje lęki, obawy i niska samoocena musi zostać przepracowana na indywidualnej terapii po czym mam problem w kontaktach z rówieśnikami, ludźmi i to mogę wypracować na grupie. To zależy z czym się borykasz i co psycholog ci zaleci. Moim zdaniem zostać na razie, ale poszukaj indywidualnej formy i sprawdź, co ci leży bardziej. Pamiętaj, że początki są trudne.

[Autor]

Wpisy