Jak sobie radzicie z samotnością?

[Układanka z pamięci]

#286125

Właśnie, właśnie, właśnie. Ten etap życia w którym się budzisz, dostajesz strzał w dupę i sobie myślisz. Kurde, mam przyjaciół, ale oni tak naprawdę żyją w swoim życiem, a Ty jesteś dla nich tylko bo jesteś. Nic specjalnym, nic zaskakującym. Możesz być a może zaraz Cie nie być, w sumie i tak nikt nie zauważy. I ten moment, w którym sobie to uświadamiasz, to jest okropne. To apogeum tworzące się w Twojej głowie.

Racja, samotność pomaga otwierać nasz umysł. Na nas samych, na to by poznać siebie. To jest prawda i to jest niesamowite jak to można poczuć.

Ale właśnie, jak Ty to robisz Diano??

Mi właśnie brakuje tego zastrzyku, że jak już jestem otoczona sobą, swoim zapachem, uczuciami. Jak nauczyć żyć ze sobą w zgodzie, a potem dążyć do miłości samego siebie? To jest dla mnie odwieczna zagadka!!

Co do siły wyższej… Niestety, stety ciężko powiedzieć. Opuściłam wiarę, bądź to ona mnie zostawiła.
Byłam gorliwą wierzącą osobą, codziennie jak słowo daję. Stawałam przy oknie i rozmawiałam z bogiem przez pół godziny co u mnie itp A na końcu odmówiłam 3 modlitwy i spać.

obecnie? Jestem pomiędzy agnostyczką a ateistką. Czy to boli? Hmmm, chyba jestem an tyle znieczlona że już nic nie czuje, nic mi nie robi. A może właśnie mi to bardzo robi i przeszkadza, tylko nie dopuszczam tych myśli?

Nie wiem już nic :C

 

[„Iść w stronę słońca”]

#287713

Czasem można być samotnym w tłumie ludzi, rodziny, przyjaciół, najważniejsze nauczyć się czuć ze sobą dobrze, poznać siebie..pokochać ze swoimi zaletami, wadami, nawykami..przecież w końcu ze sobą jesteśmy cały czas.

Mam w sumie jedną przyjaciółkę, ale nie jest to osoba, która wie o mnie wszystko…spędzamy czas w pracy, są dobre relacje,, pomoc i to jest dla mnie cenne.

Spędzam czas z rodziną…, nie mam grona ludzi z  którymi spotykam się często….

lubię swoja pracę i kontakt z ludźmi, ale z chęcią wracam do domu i dbam o to by mieć samotność dla siebie, bo jej potrzebuję…syn wyjeżdża do taty…wtedy mam czas na pobycie ze sobą…założyłam mały ogródek, sadzę kwiaty, patrzę jak rosną, mam też kota, który łazi za mną jak żaden facet by nie łaził :), tylko patrzy, aby się przytulić i ogrzać mnie ciepłem. Rozwijam się też duchowo, pogłębiam relacje z Bogiem i dzięki temu lęki już nie są tak straszne…słucham też dużo muzyki „kościelnej”, ładuję w chwilach samotności siebie by mieć siłę na te gorsze dni, które są u każdego. Czasem są dni, że tęsknię za swoja samotnością. Brak mężczyzny najbardziej doskwiera w Sylwester, w Walentynki, ale to tylko 2 dni w roku 🙂

[blada]

#287731

Układanko z pamięci – to  dobry mamy etap, ja czuję, że teraz się dość intensywnie rozwijam 🙂

Dzisiaj akurat miałam dzień, w którym potrzebowałam samotności. Jak już umiem przebywać z samą sobą, to fajna sprawa to jest. Poczułam dzisiaj, że ludzie mnie otaczający mają jakieś dziwne dążenia, rozdrażniły mnie fałszywe zachowania. Poczułam, że dzisiaj tam nie pasuję. I w obronie własnej chyba, wycofałam się. Ale i zajęłam sama sobą, a zazwyczaj opuszczałam. Mam teraz ochotę zniknąć na jakiś czas z mojego środowiska, mam dość tych ludzi. Chociaż wciąż ich lubię.

Oj tak Was czytam i mi lżej na sercu i cieplej. I mniej samotnie, jak już pisałam ; )
Edyto, fajnie to brzmi, taki spokój w tym wszystkim. Chciałabym i ja odnaleźć swój : )

 

 

 

[„Iść w stronę słońca”]

#287832

Przeszłość moją o Panie
Polecam miłosierdziu Twemu.
Teraźniejszość Twojej miłości
Przyszłość oddaję w ręce Twojej opatrzności.
Wczoraj minęło, jutro jeszcze nie nadeszło,
Mam dzień dzisiejszy, aby kochać.
Pan jest mi obrońcą, a nie będę się lękał
Cóż mi zrobi człowiek?
*
Bo Ty Panie każesz świecić mojej pochodni;
Boże mój oświecasz moje ciemności.
Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję

Dzięki mojemu Bogu.

[kosmita987]

#287997

Staram się mieć nadzieję, że spotkam kiedyś w internecie ludzi podobnych do mnie.

 

[blada]

#288049

Na pewno nie aż taki z Ciebie kosmita ;))

[kosmita987]

#288090

<span style=”color: #747474; font-family: 'PT Sans’, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;”>Na pewno nie aż taki z Ciebie kosmita ;))</span>

Mam skrajnie wysoki poziom dziwaczności, przekonałem się już o tym.

 

[maartka]

#288116

@układanka z pamięci, kosmita987

przeżywam dokładnie to samo,  mimo tego, że mam ’ faceta jak marzenie ’ , wierną i oddaną przyjaciółkę, kochającą matkę to i tak cholernie czuje się samotna, krzyczę z bólu, ale nikt tego krzyku nie słyszy …

dlaczego tak się dzieje? dlaczego dopada mnie ta bezsilność? wrażenie, że wszyscy są przeciwko mnie.. dlaczego moje zdanie się nie liczy?

zapisując się na tą stronę właśnie taką miałam nadzieję, że odnajdę ludzi, którzy czują TO SAMO  i zmagają się z takimi samymi problemami jak JA, ja również nazywam się kosmitą:) dziwakiem, cudakiem itp.

[maartka]

#288189

układanko z pamięci, kosmito987, Edyto i bladaewo chętnie nawiąże z wami bliższą znajomość… oczywiście jeśli chcecie…

[Układanka z pamięci]

#292498

Jasne. Jestem na Was otwarta moi kochani. Razem. Wspólnie. Nie będziemy sami. Pisz/cie o każdej dnia i nocy.

black._.rose@wp.pl

[Autor]

Wpisy