Hej!
Wiesz, wydaje mi się, że Cie rozumiem, mimo że sama znajduje się "po drugiej stronie". Wiem, że mojemu chłopakowi jest bardzo ciężko ze mną czasem wytrzymać, mimo że bardzo go kocham i mimo wszystko zdarza mi się bardzo go ranić. Ale tym bardziej go kocham, bo mam swiadomość, że jest dla mnie taki dobry i cierpliwy, a to, że wytrzymuje te różne trudne chwile to też jakis dowód jego zaangażowania.
Zastanawiam się, czy Ta osoba była na jakiejś terapii, wizycie u psychologa czy tez mityngu – mogłoby pomóc… I jeszcze na ile Ty jesteś osobą swiadomą problemu, czy Tobie tez nie przydałoby Ci się zaczerpnięcie informacji.
Tak czy inaczej, wydaje mi się, że zawsze przydatna jest szczera rozmowa, mówienie o tym jak Ty się czujesz w danej sytuacji, co Cie boli i drażni. No i mówienie o tym szczerze, ale tez i delikatnie, zawsze zapewniajac o swoich uczuciach – DDA łatwo jest zranić, łatwo czujemy sie odrzucani…
