Witamy Fora Rozmowy DDA/DDD No hej, właśnie założyłam konto

Przeglądasz 8 wpisów - od 1 do 8 (z 8)
  • Autor
    Wpisy
  • skoll
    Uczestnik
      Liczba postów: 13

      i chciałam się przywitać. Mam 24 lata i po kolejnym toksycznym związku stwierdziłam, że coś musi być ze mną nie tak – każdy związek to dla mnie walka, gdzie przede wszystkim wykańczam sama siebie, a przy okazji też drugą osobę. I ona mnie również. Już wcześniej podejrzewałam, że mogę być DDA, ale olewałam to. Teraz stwierdziłam, że nie mogę tego dłużej ignorować, bo całe życie spędzę goniąc za czyimś zainteresowaniem. Wzięłam się za siebie, poszłam na terapię, i chcę znaleźć jakieś grupowe mitingi. Czytam też sporo książek samopomocy.

      Moim głównym problemem jest to, że tracę własną tożsamość, kiedy jestem z kimś w związku i nie potrafię komunikować swoich problemów. Wolę manifestować swoje uczucia, niż o nich rozmawiać. Dodatkowo jestem na każde wezwanie, przejmuję uczucia i emocje drugiej osoby i biorę za nie całą odpowiedzialność. Wszystko biorę do siebie.

      Postanowiłam tym razem zrobić sobie dłuuugą przerwę od związków i przyjrzeć się sobie, zapoznać się ze sobą i wykształcić (odkryć?) jakąś tożsamość. Idzie to topornie bo często tracę nadzieję na to, że będzie lepiej, no ale wiecie… byle do przodu.

      Czuję się trochę dziwnie, bo mam tyle lat, ile napisałam, a muszę się uczyć wszystkiego od początku – co lubię, czego nie lubię, co mi się podoba a co nie… Zapisałam się na forum, bo być może uda mi się w końcu poczuć, że gdzieś należę, że ktoś mnie rozumie. Mam sporo znajomych i niektórzy z nich nawet wiedzą o mojej alkoholicznej rodzinie, ale przecież nie będę się im zwierzać, że 'mam tak dużo emocjonalnych problemów że nawet nie wiem z której strony zacząć to ogarniać’. 😛

      nobody.more
      Uczestnik
        Liczba postów: 335

        Hej, ja mam 23 lata i też odkrywam siebie już od ponad 2 lat na terapii i mysle że wiek nie ma nic tu do rzeczy bo to wspaniała podróż (nawet jesli czasami smutna i przykra)

        Fajnie , że sama walczysz o siebie- to jest najważniejsze. Trzeba byc zdrowym egoista

        Czytając twoją wypowiedz o zwiazku uświadomiłaś mi dla czego ja swój 2 tygodnie temu zakończyłam.. Zrozumiałam, ze to nie ja byłam problemem tylko ta osoba i ja tez robie sobie wolne od związków. Wreszcie czuje sie wolna!

        powodzenia życzę w nauce siebie 🙂

        DankaSkakanka
        Uczestnik
          Liczba postów: 8

          Cześć. Jestem Danka, mam 23 lata i przy związku – muszę przyznać, że jesteśmy bardzo, bardzo podobne. Napisałam o tym trochę obszerniej pod moim postem w komentarzu, głupio mi tak wziąć skopiować i wkleić, ale może zerkniesz tam.

          Pozdrawiam Cię i ściskam mocno!

          Everka555
          Uczestnik
            Liczba postów: 1

            hej 🙂 mam 20 lat , jestem dda , od pewnego czasu chodzę na terapię, też uczę się poznawać się ,, na nowo” 🙂 zalogowałam się waśnie, ponieważ wiem, że takie wspólne rozmowy bardzo dużo pomagają 🙂 chodzę na terapię, zauważyłam zdecydowane zmiany 😉

            Niedawno zakończyłam swój związek, wiem, że warto w życiu poszukiwać szczęścia, gdyż na nie zasługuje każdy z nas.

            czerwonamila
            Uczestnik
              Liczba postów: 5

              hej, ja mam 22 lata i coś ze mną nie gra. Wszystkiego się boję, nie wiem kim jestem

              klaudia24ck
              Uczestnik
                Liczba postów: 7

                cześć ja mam 25 lat dopiero co skończone i to o czym napisałaś praktycznie w 100 % dotyczy także mnie nie jesteś sama pozdrawiam serdecznie Klaudia

                ddvater
                Uczestnik
                  Liczba postów: 1

                  hej, ja też jestem tu nowy lecz do niedawna nawet nie zdawałem sobie sprawy, że jestem dda. Poszedłem do psychologa z zupełnie innego powodu a moja wspaniała Pani psycholog idealnie zdiagnozowała dda i zaczęła mi pomagać. Dużo wyniosłem ze spotkań z nią, ale chciałbym jeszcze uczestniczyć w grupie, ponieważ do tej pory myślałem, że jestem introwertykiem, nie lubię przebywać z ludźmi, ale po rozmowach z Panią psycholog nie jesteśmy już tego tacy pewni. A więc jestem Piotrek i chciałbym się tylko przywitać i polubić przebywanie w grupie internetowej a później w grupach „w realu” 🙂

                  jest super
                  Uczestnik
                    Liczba postów: 32

                    Zazdroszczę Wam tego jak piszecie ,że chcecie uczestniczyć w grupie…  mnie to przerażało na początku , „co , ja i ludzie?!”  przeżyłem jedną grupę , czekam teraz na drugą ale ze starchem pomimo tego że wiem jak dużo mogą mi dać takie spotkania

                  Przeglądasz 8 wpisów - od 1 do 8 (z 8)
                  • Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.