No, wróciłem właśnie po trzech dniach z warsztatów terapeutycznych.
Po raz kolejny wiem, że wszystko, co mi potrzebne, przydarza się w odpowiednim momencie, każdy człowiek, który staje na mojej drodze, znalazł się tam po coś.
Warsztaty odbywały się na "ranczu" Bobrówka" w okolicach Włocławka. Lasy, cisza, słoneczna pogoda, ustronne zakątki i akceptujące osoby, było nas 18 osób.
Taaa… Koleżanka informując mnie o warsztatach powiedziała mi, że tematem będzie asertywność. Na miejscu dopiero dowiedziałem się, że WYBACZENIE.
Zażartowałem, że ucieknę. I jeszcze jakiś czas temu tak właśnie bym zrobił.
Z pewną obawą szedłem na pierwsze zajęcia, ale tez czułem, że jest to odpowiednia pora na ten temat, kilka dni wcześniej wszedłem na to forum, zamierzam szukać grupy, terapii.
Te trzy dni, zajęcia, spacery, nocne rozmowy, tylko mnie w tym utwierdziły.
Potrafię już o tym mówić, chcę to z siebie zrzucić, chcę być wolny.
A przede wszystkim dowiedziałem się, czym jest, a czym nie jest wybaczenie.
