Patka, rozumiem, że nie chodzi Ci o „wygadanie się” – bo w tym zwykle chodzi tylko o chwilowe zrzucenie ciężaru i podążanie dalej w tym samym kierunku. Być może szukasz rozwiązań.
Choroba alkoholowa trochę przypomina grypę czy zapalenie płuc. Można na nią zachorować przez głupotę, zwiększając jej ryzyko nieodpowiedzialnymi zachowaniami. Sprzyja jej brak wiedzy, brak wyznawanych wartości, brak „kręgosłupa”. Może się rozwijać w ukryciu, ale nie kilka dni, tylko latami. Dużo częściej niż grypa lub zapalenie płuc prowadzi do skutków śmiertelnych i w przeciwieństwie od nich może trwać 10, 20, 30 lat zanim to nastąpi.
Anonimowi Alkoholicy mawiają, że z nałogu oprócz rozpoczęcia trzeźwienia są tylko trzy inne drogi: picie aż do śmierci, zakład karny lub szpital psychiatryczny. Tylko 1 na 10, albo 1 na 20 alkoholików trzeźwieje. Widzisz więc, jakie Twój brat i matka mają dalsze perspektywy.
Cuda się zdarzają, ale czy w tym przypadku Bóg pstryknie palcami i coś uczyni – na to nie mamy wpływu. Raczej modliłbym się o to, żeby matka i brat jak najdłużej bywali w areszcie czy szpitalu, bo tylko tam przez chwilę nie będą mieli możliwości picia. Niejeden alkoholik podjął decyzję o szukaniu dla siebie pomocy będąc przypięty pasami do łóżka. Nie słyszałem o takim, który by to zrobił na prośbę rodziny czy instytucji państwowych – one mogą mu podsunąć pod nos rozwiązania – ale trzeźwieć za niego nie zaczną.
Co powinnaś zrobić, to przestać się zajmować alkoholikiem, jego sprawami o które nie zadbał, problemami które sam spowodował. Dopóki to będzie Twoja a nie JEGO lub JEJ sprawa, będą pić dalej. Alkoholik musi poczuć skutki własnego picia na własnej d… Najgorszym, co można zrobić jest dawanie mu „parasola ochronnego”, dawanie darmowego mieszkania, pieniędzy, wysłuchiwanie ze współczuciem jego pijackich monologów – wtedy ma komfort picia, bo inni myślą i robią za niego.
Jedyne, co możesz zrobić, to dać alkoholikowi ulotkę ze spisem mityngów AA w najbliższej okolicy i informacją o tej chorobie.
