Osobiście uważam, że krok 11 podkreśla ważność medytacji i modlitwy w dążeniu do wyższego celu, jakim jest zdrowe życie (w zgodzie z wolą Boga, jakkolwiek Go pojmujemy).
Modlitwa i medytacja same w sobie nie są celem, są narzędziem, ale koniecznym. Bez ich stosowania nie da się rozpoznać woli Boga (lub poznać siebie samego, jeśli ktoś nie wierzy w Boga, pojmowanego jako osobny byt).
Tylko w modlitwie i medytacji osiągamy pełny kontakt z „czymś” wyższym, pozbawiony zakłóceń emocjonalnych i wpływu hałaśliwych bodźców dnia powszedniego. Tylko w modlitwie i medytacji odnajdujemy ciszę i spokój ducha i umysłu.
W dziejach świata nie stworzono chyba żadnego systemu rozwoju duchowego, żadnej religii, w których medytacja i modlitwa (w różnorodnych formach) nie byłyby podstawowym narzędziem.
Program 12 kroków w swej mądrości uznaje tę prawdę. Oczywiście „niechrześcijanom” jest nieco trudniej odnaleźć się w tej koncepcji „Boga, jakkolwiek go rozumiemy”, ale właśnie uwzględnienie przez tworców AA (i później inkorporowanie tego przez inne wspólnoty) takich uniwersalnych narzędzi jak medytacja, pozwala dopasować się do Programu 12 kroków nawet buddyście czy ateiście.
