No właśnie, nie chodzi o to, żeby się sztywno trzymać jakichś reguł, bo sobie tak postanowiłam i uparcie będę przy tym trwać. Wypłynęła ze mnie taka potrzeba i zresztą fajnie się rozmawia. 🙂
I teraz jeszcze wrócę:
„Jakie były Twoje oczekiwania, że odwaliłas za kogoś robotę? Źle pojęta lojalność? szukałaś przyjaźni? miłości? a może uznania? – i w to też wbija się filmik aby poobserwować i dojść do źródła”
I to jest dobre pytanie. Szukałam dobrej współpracy i koleżeństwa, Bardziej może liczyłam na dobrą współpracę i brak rywalizacji, że będzie to na zasadzie win/win a nie wygrana/przegrana. Koleżanka rywalizowała i kradła za plecami a potem wynik przypisywała sobie i podlizywała się szefowi. Wydaje mi się, że mogła być Narcyzem, bo takie osobowości nie potrafią współpracować i lubią rywalizować. Pozornie była miła ale tak naprawdę bardzo psuła atmosferę swoim zachowaniem.
Ja może na siłę szukałam w ludziach tam pracujących zwykłej współpracy, koleżeństwa, dobra, bezkrytycznego nastawienia do mnie, taka po prostu iluzja. No i jasne, że się zawiodłam. Rzeczywiście czegoś tam szukałam i znalazłam, czy w bagnie można znaleźć czystą, przeźroczystą wodę bez ziemi? Jedynie to sobie okłady typu SPA zrobić, jednak nie byłoby to rozsądne, bo bagno może wciągnąć. Do okładów błotnych są odpowiednie miejsca. 😉
I teraz jeszcze chciałabym wrócić do Krisa1. Nie wiem, czy on to jeszcze w ogóle czyta, jednak chciałabym wrócić do braku zaangażowania. Nie wydaje się wam, że może się on rodzić z jakiegoś lęku czy jakiejś obawy?
Tak jak ja. miałam złe doświadczenia z tą pracą i potem jako efekt mógł się pojawić brak zaangażowania? Nauczyłam się, że nie warto się starać, bo po co? Ja się staram a ktoś inny odbiera nagrodę. Bez sensu jest się starać, po co się angażować?
