locek zapisz:
„Daj sobie spokój z nim.
Przechodziłem identyczną sytuację parę miesięcy temu z jedną kobietą.
Zakończyłem znajomość… Smsy. Nie dzwonienie itp. Nie jest tego warte.
Za drugim razem z inną również. Też dałem sobie spokój.
Wniosek. Pie.. to.”
Może nie dałem sobie spokoju. Tamta osoba nie zasługuje na to, by pisać o niej źle. Nie do końca jest ona temu winna, bo moje zachowania też wpłynęły na pewno na nią. Zacząłem się znów gubić, wątpić, bać się. Bałem się odrzucenia i boję się nadal. Chciałbym do niej napisać, spotkać się, porozmawiać. Brakuje mi jej bardzo. Uciekłem, bo bałem się odrzucenia. Ze, znów będę chciał być dobrym człowiekiem, kochać i oddać się w całości, a znów zostanę zraniony. I sam unikam kontaktu. I te myśli, że znów mogłem coś zrobić, a nie zrobiłem. Albo powiedziałem źle, a jakbym powiedział inaczej, to by sytuacja przybrała inny zupełnie wygląd. Masakra.Nie jestem silny. Jestem wciąż słaby. Chciałbym się poczuć, że rzeczywistość przez chwilę mnie kocha, że mnie potrzebuje. I znów nakręcam się negatywnie :S 🙁
Tak off topic.
Edytowany przez: locek, w: 2011/05/10 09:21
