On nigdy nie uważał, żeby coś było jego winą. Zawsze ja byłam winna, jestem uległa, toteż zawsze brałam winę na siebie żeby uniknąć dalszych dyskusji, bo nie lubię się kłócić. Mowa była tylko o mojej zmianie, o jego nigdy. Dopiero ostatnio, po naszym rozstaniu, zauważył, że być może zbyt nerwowo na mnie reagował, jednak przez czas od kiedy chodzi na terapię chyba nigdy nie podjął mojego tematu. Wiem, że teraz jest mu ciężej i, że za mną tęskni, ale ja sama już nie wiem czy mam jeszcze siłę w to wchodzić. Moje poczucie własnej wartości bardzo ucierpiało przez ostatni czas ze względu na jego brak akceptacji mojej osoby. Może też powinnam iść na terapię? Czuję się trochę winna, że się od niego odcięłam, bo wiem, że jest mu teraz ciężko beze mnie..
