Nie prosiłam o analizę mojego wpisu ani o rady co powinnam zrobić. Myślę, że każdy pracuje nad sobą po swojemu i w swoim tempie. Nie wiem kto dał Ci prawo do tego, żeby oceniać z czym mogę mieć problem, a z czym nie, wchodzić w to kto i w jakim stopniu mnie wspiera.
Żadne moje obecne relacje nie są „na niby”- ani z mężem, ani z przyjaciółmi, ani z Bogiem.
Nie rozpatruję swoich traum „na rozum”, tylko na emocje. Pozwól, że proces wybaczenia nie Ty będziesz mi narzucał. Każdy wybacza swoim oprawcom po swojemu, w swoim tempie i tak, jak dana osoba uzna za najlepsze. A jeśli nie wybaczy, to też ok, jeśli nie czuje się na siłach lub nie czuje takiej potrzeby.
Nie wiem jaki miałeś cel w komentowaniu mojego wpisu, ale proszę nie rób tego więcej, a na pewno nie w takim tonie i nie w ten sposób. 🙂
