Inaczej zaczyna człowiek na to patrzeć jak ma własne dzieci.
Tigermiau i jest różnica czy kat, oprawca chce takim pozostać czy zrozumiał swoje błędy, przestał pić i się stara. Myślę, że wtedy warto rozważyć opcje przebaczenia. I zrobić to w tym wypadku głównie dla siebie. W pamięci nadal zostaję ale robi się człowiekowi jakoś lżej na duszy. To jest złożona sprawa jednym się uda drugim nie. I nie znaczy to że jeden czy drugi jest lepszy czy gorszy. Mój ojciec się zmienił , złagodniał na starość tylko dlatego mu wybaczyłam. Chociaż nie przyszło mi to łatwo, nigdy o tym nie rozmawialiśmy, nigdy za nic nie przeprosił. Może nawet lepiej bo nawet nie chce do tego wracać, rozmawiać. I tak widzę, że jemu ciężej sobie wybaczyć.
