Odpowiedzi forum utworzone
-
Nie wiem nawet co Ci mam odpowiedzieć. Naprawdę trudno mi zrozumieć to co piszesz. Że niby odczuwam jakąś „nieuświadomioną miłość”? Odczuwam tylko udrękę. Dzisiaj kolejna odsłona. Chętnie bym sobie został w domu ale nic z tego. Trzeba się ubierać i lecieć do niej. I zamiast w weekend sobie odpocząć to się męczę.
Ale coś wydaje mi się że nie znajdę wśród was zrozumienia.
Trochę to śmieszne, że ludzie którzy określają się jako tacy z problemami DDA, rysują mi świat jako prosty i oczywisty. Tylko ja, głupi, mam jakieś niezrozumiałe dylematy/problemy. Że zamiast iść do panny i powiedzieć jej wprost o co mi chodzi, robię z tego problem a każdy z was załatwił by sprawę w 10 sek i nie możecie się nadziwić, że dla kogoś to może być problem.
I jeszcze, że chce o tym rozmawiać, no kto by to pomyślał, nie? 😀
Dla jednego „temat powinien się uciąć w 3 postach”. Następny mi tu pisze że „mamy tyle możliwości wycofania się z relacji”. No słowem czuję się nie jak na forum ludzi „dziwnych” z jakimiś „problemami dda” tylko jak wśród ludzi „do bólu” racjonalnych, rzeczowych, którzy nie marnują życia na bezproduktywne bicie piany i głupie dylematy tylko załatwiają sprawy od ręki i błyskawicznie. 😀
Skąd wyście się tu wzięli? Dla jaj tu jesteście czy jak?
No bo sorry ale tacy co to „nie użalają się nad sobą tylko szukają rozwiązań” prą przez życie jak czołgi bezwzględnie realizując swoje cele i rozgniatając po drodze tych którzy nie zdążyli odskoczyć to raczej, wbrew temu co chłopczyku mówisz, nie jest typowy obraz człowieka z problemami dda. Ale oczywiście mogę się mylić 😀
Widzisz, na forum jest inaczej. Zobacz ile jest chamstwa i hejtu w internecie. Pełno jest ludzi którzy nigdy nie powiedzieli by takich obrzydliwych rzeczy nikomu w twarz a na forum mówią. I to chyba samo mnie dotyczy. To znaczy nie jestem chamem i hejterem ale łatwiej mi ostro odpowiedzieć komuś na forum – bo to tylko jakiś nick w internecie, niż to samo powiedzieć komuś „w realu”. Nie umiem powiedzieć dlaczego ale tak przecież jest.
Nie bardzo wiem co masz na myśli pisząc o tym że kogoś „traktuje z góry”. O tej pannie o której wam pisałem piszę z własnej perspektywy, więc to jest oczywiste że jest w tym moim opisie pewnym „obiektem” który opisuję. To że posługuję się nieco szorstkim językiem to już taki mój charakter, nigdy nie lubiłem „bułkę przez bibułkę” i przerostu formy nad treścią.
Co do mojej wymiany zdań z chłopakami to chyba przyznasz że jednak przesadzili. „Znamy się” zaledwie z wymiany kilku postów, naprawdę to za mało zeby dało im prawo do decydowania o mnie a jednak obaj próbowali narzucić mi sposób postępowania a 2wprzód1wtył stwierdził wręcz że „temat powinien się uciąć po 2 postach”.
A Ty mi piszesz że to ja „traktuję go z góry”?
Nie uważasz że to trochę przegięcie? To czy ktoś „ciężko nad sobą pracuje” czy „lekko nad sobą pracuje” czy w ogóle nie pracuje nie daje mu żadnych praw żeby się w ten sposób odnosić do mnie. Ja nie muszę was słuchać. Też nic o was nie wiem, nie jesteście dla mnei żadnymi autorytetami tylko nickami z forum i oczekiwanie ode mnie, że w te pędy zacznę robić to co mi napiszecie jest co najmniej arogancją. Być może we własnych oczach macie się za „wybitnych specjalistów od problemów DDA” ale dla mnie nimi nie jesteście.
Jesteście zwykłymi ludźmi z forum z którymi chętnie sobie pogadam i po to właśnie zacząłem tu pisać. Nie po to żeby ktoś mnie pouczał a potem był oburzony że jego pouczeń ośmieliłem się nie stosować. A określenie użytkowników forum mianem „dziwnych ludzi” nie jest niczym złym. Sam jestem jednym z takich „dziwnych”. Oczywiście zamiast „dziwny” mógłbym napisać o „ludziach dotkniętych problemami wynikającymi z trudnych doświadczeń dzieciństwa przeżytego w środowisku tworzonym przez osoby uzależnione od alkoholu” albo jeszcze jakoś inaczej. Ale jednak wygodniej jest napisać „dziwny”. Wydawało mi się że każdy zrozumie o co w tym określeniu chodzi.
Sam zresztą jestem „dziwny” i może nawet „dziwniejszy” niż przeciętny użytkownik tego forum. To nie jest żadna obelga tylko pewne uproszczenie.
Nie mogę zakończyć bo ja nie umiem odmawiać. Staram się jakoś zmobilizować ale to mi w ogóle nie wychodzi, niestety. A już szczególnie nie potrafię odmówić jak mi panna mówi jak to mnie bardzo kocha. Straszne to jest ale tak jest.
dda93
No właśnie chodzi o to że właśnie dla mnie nie jest fajniej. Ja wolę oglądać nawet słaby film samemu. Na ogół. Kontaktu z ludźmi potrzebuję bardzo rzadko. Wtedy sobie mogę zadzwonić do jakiegoś kolegi i z nim obejrzeć. Ale to nie częściej niż raz na kilka miesięcy taka „chęć” mnie dopada. Dlatego właśnie nie widzę żadnej absolutnie przyjemności z tego czego właśnie doświadczam a tylko dodatkowe obowiązki. I to mnie wykańcza.
Bo sądzę że masz rację – ja się po prostu do tego nie nadaję, też tak uważam. Ale niestety nie umiem odmówić pannie która uparła się mnie dopaść. Podejrzewam że ona planuje mnie dzisiaj wyłomotać bo coś chyba zbliżają się jej dni płodne. A coraz poważniej zaczynam podejrzewać że chce mnie „złapać na dziecko”, kurwa mać (przepraszam).
Ale co ty gadasz o jakimś „oddawaniu”. Chętnie bym ją oddał ale to nie jest nietrafiony prezent, nie ma komu oddać. To ona mnie „poderwała” i ciśnie a nie ja ją.
