Czesc.
Tu Eliza, jestem DDD. Chętnie popisze z kims, kto również czuje się samotny, zwłaszcza samotny wśród ludzi.
dddeliza@wp.pl
Pewnie masz rację; choc musze przyznać, ze z tą szczeroscią wcale nie taka prosta sprawa od razu, – czasem łatwiej jest trochę pokluczyc.. albo podejsc do celu naokoło; zawsze to mniejsze ryzyko.. odrzucenia :). Rzecz bardzo mi znajoma 🙂
Fenix, bardzo fajnie napisane 🙂
Może autorka sama jest „cieniem”?
Ja spotkałam się z terminem „zagubione dziecko” albo „niewidzialne dziecko”.
Coz, oglnie nie ma lekko..
