sidek_19 napisał:
„Ale poczucie winy bierze sie z grzechu jezeli nie będę trwała w tym grzechu jeżeli nie będę "tego" robiła nie bedzie poczucia winy. Czy nie tak??”
Hej Sidek_19, myślę, że Bezimienny ma rację. To jest taka samonakręcajaca się spirala. Rodzace się w Tobie poczucie winy to dzieło szatana, rozpacz z powodu grzechu jest szatanska, ale za to nadzieja i skrucha jest Boża! Czym zatem jest skrucha i czym się rożni od chorego poczucia winy? Jest to uznanie własnej winy, ale połaczone z NADZIEJ¡ na Miłosierdzie Boże, do ktorego jako dziecko Boże MASZ PRAWO. Nie koncentruj się na samym grzechu, ale na łasce, od ¼rodła ktorej nigdy nie jesteś odcięta. W naszych upadkach Bog ZAWSZE podaje pomocna dłon i im bardziej upadamy, tym większe mamy prawo do Jego miłosiernych ramion. Nie oznacza to oczywiście, żeby z tego powodu zatwardziale trwać w grzechu, ale żeby się na nim nie koncentrować. Bo właśnie o to chodzi Złemu, byśmy widzieli tylko własne zło, a nie dostrzegali Bożego Miłosierdzia.
W ogole to polecam lekturę czasopisma "Miłujcie się" (info na http://www.tchr.org/milujcie – jest to jedno z nielicznych "normalnych" czasopism katolickich na rynku, nie jest tendencyjne, nie lansuje też takiego cukierkowatego, kiczowatego modelu religijności. Znajdziesz tam sporo rzeczowych artykułow, m.in. na temat dręczacego Cię problemu oraz liczne świadectwa ludzi z nim się zmagajacych.
Pozdrawiam cieplutko i życzę więcej optymizmu!!!
