Cokolwiek byś nie zrobiła, jakkolwiek byś go nie błagała to on i tak będzie walił sobie te piwa… nie zmienisz drugiego człowieka. Tym bardziej jeśli jest alkoholikiem, bo z tego co piszesz to wyczuwam oznaki alkoholizmu… Ja się męczyłam z alkoholikiem prawie trzy lata, próbowaliśmy wszystkiego, oczywiście wielkie obietnice nie picia również były, ale to kłamstwo. Alkoholik dziś wierzy,że się jutro nie napiję a jutro jednak się napiję, bo to jest silniejsze od niego.. to choroba. POdstępna i ŚMIERTELNA! Ja ze swoim byłym chodziłam na terapię – on aa a ja dda. Nic. Często się przeprowadziliśmy: żeby ” zacząć od nowa”. Nic. Jeździłam na detoxy, terapię do niego. Nic. Zawsze to był ostatni raz, tak kochnie to już moje dno, chce się zmienić. I nic. Odeszłam. Potem wracałam. Wciskał mi bajeczki o współnym życiu, że będziemy razem zdrowieć. Byliśmy na tylu mitingach i aa i dda. I nic. Znowu zapijał. Ja wracałam, parę dni życia z bajki… a potem piekło. Odeszłam znowu. Przeprowadziłam się, usamodzielniłam. On się znowu pojawił, wyszedł z terapii. POmogłam mu… i narobił mi strasznego syfu.. ukradł pieniądze, próbował się włamać… potem wszedł do mojego mieszkania jak mnie nie było.. masakra… Znowu musiałam sie przeprowadzić. Mieszkam z rodzicami,. niestety nie mam komfortu bo ojciec piję, ale nie mam narazie wyjścia. A mój były po mimo iż z nim dobitnie zerwałam i kazałam,żeby się odpieprzył… znowu mnie nęka. Wydzwania, wie gdzie mieszkam. Jedynym ratunkiem dla mnie jest wyprowadzka do innego miasta. Ucięcie tego raz na zawsze. Na szczęscie mam taką opcję. Jeśli się do byłego odezwę to on odbierze to,że ja do niego wracam. Jest chory, bardzo chory. Ale ja już wiem,że nie chce do tego wracać za dużo mnie kosztowało takie życie. Wciąż ponosze konsekwencję bycia z nim. Niestety….
