Odpowiedzi forum utworzone
-
AutorWpisy
-
w odpowiedzi na: Terapia bądź miting potrzebny natychmiast- W-wa! #25283
Ja polecam "swoja" poradnie Jagiellonska 34, tel. 619-60-65. Mozesz pojsc kazdego dnia [osobiscie nie polecam poniedzialkow;)], najlepiej rano, czynne chyba od 9 albo 8, wez ze soba dowod i ksiazeczke ubezpieczeniowa. Jesli nie masz ksiazeczki to nie problem bo przyjmuja takze osoby ktore niemaja ubezpieczenia. Rozmowa z psychologiem, rozpoczynasz terapie indywidualna, potem zaczynasz uczestniczyc w grupie wsparcia a potem zaczynasz terningi. Osobiscie bardzo polecam, ja jestem zadowolona. Pozdrawiam i powodzenia
w odpowiedzi na: Strach przed przyszłością #25160Dla mnie to bardzo, bardzo aktualny temat. Tez nie wiem jak sobie z tym poradzić. Jak to mowi moja psychoteraputka – na wszysko masz, ze wszystkim zdarzysz, a ja nie moge tegoprzelamac, ze faktycznie moze byc tak fajnie jak ona mowi. Tez boje sie, ze "cos" mnie ominie, czegos nie zuwaze. Uparcie odmawiam sobie zycia tu i teraz. Przed terapia żylam przeszłoscia a w trakcie przyszloscia. Moze po zacznę funkcjonować w terazniejszości? 😉
Oby. Pozdrawiam.w odpowiedzi na: Po prostu szok!!! #24153Załamka.
No ale nic, trudno, właśnie w takich sytuacjach wychodza nasze DDAowe cechy.w odpowiedzi na: terapia – jak to właściwie jest #23323U mnie też czegoś takiego nei ma…. Jedynie na treningach obowiazuja nas pewne zasady a jest to zakaz picia alkoholu, przyjmowania narkotykow jak rownież nie można nawiazywać kontaktow powiedzmy, że intymnych z innymi uczestnikami treningu. Ale na grupie czegoś takiego nie ma.
Wiesz z jakiego powodu wprowadzono takie zasady? Bo mnie zaintrygowalo…
PozdrawiamBo to znamy? Bo paradoksalnie, nieświadomie czujemy się wtedy bezpieczni. Ja do tej pory niemogę sie przekonać do teorii, że robię to CO¦ ponieważ ciagle mam w sobie potrzebę bycia w tym mechanizmie. I pomimo moich zapewnien, pracy, wycia po nocy to wraca jak bumerang. W to, że będzie dobrze to wierze, ba, jestem wręcz o tym przekonana. W tym, o czym napisałaś mnie osobiście najbardziej boli, że pomimo tego, że wiem, że to mechanizm to i tak w to wchodzę. Podobno mozna to przezwycięzyc i wierze w to tak samo jak w to, że bedzie ok.
w odpowiedzi na: nie rozumie siebie #20733to nieporozumienia – nie jest prawda ze 2 osoby DDA nie stworza fajnego zwiazku – kwestia pracy nad soba i pielegnowaniu relacji. Co do Twojego zachowania to wg mnie jest to wynik tego, ze nie jestes przyzwyczajona ze ktos Cie traktuje po prostu dobrze, z miloscia, po partnersku. Nie wiem jaka byla u Ciebie sytuacja w domu ale jak sadze nie dostalas tego, co dostajesz od swojego chlopaka. Nie jest dla Ciebie naturalna rzecza ze ktos Cie szanuje, jest to Ciebie obce, nieznane, więc podswiadomie chesz sprowadzic cala sytuacje na bardziej znajome Ci grunty poniewaz wtedy, paradoksalnie, czujesz sie bezpieczniej. Takie jest moje zdanie.
w odpowiedzi na: Po czym poznać? #20630ja bym powiedziala, ze wychowanie w rodzinie alkoholowej decyduje o tym, ze posiadamy cechy Dorosłego Dziecka Alkoholika.
Poza tym no niestety.
Niesamowite jest u nas – DDA, mowienie o swojej rodzinie – zwyczajna, alkoholowa. Kochani… przezcież to nie jest takie zwyczajne ….właściwie to wcale.
Pozdrawiamw odpowiedzi na: lęk przed świętami #18712Ja nie mam lęku, za to mam solidnego wkurwa – jak co roku, tyle, że w tym roku wiem dlaczego 🙂 Oczywiście tak jak wielu z Was nie traktuję ¦wiat za coś magicznego bo nigdy magiczne nie było, niestety wzorca brak. W tym roku jest o tyle lepiej, że wiem, że w każdym momencie mogę stamtad wyjść i w tym nie uczestniczyć. Ta świadomość jakoś pozytywnie mnie nakręca i nawet się cieszę z okazji okazji. Może spędze te święta po raz pierwszy tak jak będę sobie tego życzyć?
Pozdrawiam przedświatecznie 🙂w odpowiedzi na: lęk przed świętami #18711Ja nie mam lęku, za to mam solidnego wkurwa – jak co roku, tyle, że w tym roku wiem dlaczego 🙂 Oczywiście tak jak wielu z Was nie traktuję ¦wiat za coś magicznego bo nigdy magiczne nie było, niestety wzorca brak. W tym roku jest o tyle lepiej, że wiem, że w każdym momencie mogę stamtad wyjść i w tym nie uczestniczyć. Ta świadomość jakoś pozytywnie mnie nakręca i nawet się cieszę z okazji okazji. Może spędze te święta po raz pierwszy tak jak będę sobie tego życzyć?
Pozdrawiam przedświatecznie 🙂będac w terapii DDA nauczyłam się jednego – nie można użalać się nad soba ponieważ to nie jest ani dla mnie dobre ani konstruktywne – użalanie się nad soba nie jest jednoznaczne z tym, że nie mowie jak jest, co mnie boli, martwi, smuci. Nie użalam sie nad soba, wyszłam z roli ofiary, wzięłam zycie w swoje ręce i pierwszy raz czuje, ze oddycham swobodnie. Nie uzalajcie sie, nie mowcie, ze jestescie biedni i pokrzywdzeni bo lepiej po tym nie bedzie.cmok
-
AutorWpisy
