Myślę, że jest to wypadkowa spokojnych charakterów, przeżytych doświadczeń, duża też rola opatrzności. Oczywiście jest diametralna różnica jeśli chodzi o faceta DDA a kobietę DDA w związku. Na swoim przykładzie powiem, że dziewczyna zmotywowała mnie do terapii, początek związku były trudny, póki mieszkalem sam, nie widziałem jak jest ze mną źle. Myślałem że po śmierci rodziców problem się rozwiąże ale nic z tych rzeczy. Terapię przerwałem przez covid, jednak zaszła ogromna zmiana w moim życiu. Czerpie też dużo przykładu z rodziców mojej przyszłej żony, małżeństwo bez oh i ah, ale miejsce gdzie każdy ma swoje słabości, ułomności, wszystko jest prawdziwe. Jako DDA podchodzę zadaniowo do związku, zdaje sobie sprawę ze swojej tożsamości i tego że wszystkich rzeczy mnie zmienię ale fakt założenia rodziny jest dla mnie największą motywacją.
