(14 cech Dorosłego Dziecka)

Wygląda na to, że to są cechy, które nas łączą, ponieważ wychowaliśmy się w domu alkoholowym.

  1. Staliśmy się wyizolowani i pełni lęku wobec ludzi i tych, których uznajemy za autorytety.
  2. Staliśmy się osobami poszukującymi akceptacji, tracąc w tym procesie własną tożsamość.
  3. Jesteśmy przerażeni gniewem innych i jakąkolwiek osobistą krytyką.
  4. Staliśmy się alkoholikami lub poślubiliśmy alkoholika, albo mamy oba te problemy równocześnie; lub też znaleźliśmy kogoś o osobowości kompulsywnej, jak np. pracoholik, w celu zaspokojenia naszej niezdrowej potrzeby bycia porzucanym.
  5. Przeżywamy swoje życie z pozycji ofiary; ta słabość przyciąga nas do osób, z którymi tworzymy relacje przyjacielskie i miłosne.
  6. Mamy nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności, dlatego łatwiej jest nam troszczyć się o innych, niż o siebie; to pozwala nam nie przyglądać się zbyt dokładnie własnym brakom.
  7. Czujemy się winni, gdy stając we własnej obronie nie ustępujemy innym.
  8. Staliśmy się uzależnieni od zdenerwowania (podekscytowania).
  9. Mylimy miłość z litością, mając tendencję do ?kochania? tych, których jest nam żal i których możemy ?ratować?.
  10. Zamroziliśmy nasze uczucia z traumatycznego dzieciństwa oraz straciliśmy zdolność ich przeżywania i wyrażania, ponieważ jest to bardzo bolesne (zaprzeczanie).
  11. Osądzamy siebie surowo i mamy bardzo niskie poczucie własnej wartości.
  12. Mamy cechy osobowości zależnej. Przerażeni opuszczeniem, zrobimy wszystko, aby utrzymać związek i nie doświadczyć bolesnych uczuć związanych z porzuceniem, których doświadczyliśmy wychowując się z chorymi ludźmi, zawsze niedostępnymi dla nas emocjonalnie.
  13. Alkoholizm jest chorobą rodziny, staliśmy się para-alkoholikami (współuzależnionymi), przejmując cechy tej choroby, nawet jeśli sami nie używaliśmy alkoholu.
  14. Para-alkoholicy (współuzależnieni) reagują zamiast działać.

Tony A. 1978