Hej, nie mam doświadczenia w terapi, bo dopiero się na nią wybieram, ale mam przyjaciela terapeute i sporo wiem od niego. Z tego co on mówi, najważniejsze w terapi, to wytrwać w relacji terapeutycznej. W czasie jej trwania rodzą sie w człowieku emocje, któe nigdy wcześniej nie mogły się urzeczywistnić. I bardzo często też przelewamy na terapeute te emocje. Mojemu znajomemu zdarzyło sie np. ze pacjentka wyznała mu miłość. Okazało sie jednak, że przeniosła na niego swoją niespełnioną potrzebe bycia kochaną przez zawsze nieobecnego w dzieciństwie ojca. Mój przyjaciel nie móg jej w tym ani odrzucić, ani odwajemnic jej uczucia, aby jej nie zranić jak ojciec. Trzeba pamiętać, ze terapeuta nie jest przyjacielem, a tylko lekarzem. To pacjent musi zmierzyć sie z samym soba i swoimi emocjami. Oczyścić się z nich.
To piękny i trudny momnet w terapi, bo może prowadzić albo do uzdrowinia, albo do przerwania terapi. Dlatego radziłabym nie podejmowac nagłych decyzji. Emocje nigdy nie były dobrym doradcą 🙂
Niedługo zaczynam terapię i cieszę sie z tego, ale zoabczymy jak sama sobie z tym poradzię. teoria teroią.. a praktyka..
Powodzenia 🙂
