W porównaniu do problemów poruszanych tutaj na forum, to ja nie mam żadnych. Chociaż świadomość, że znaczysz dla kogoś mniej niż butelka wódki dobija. Ponadto, nigdy nie chciałam zrzucać jakichkolwiek moich kłopotów na to, że jestem DDA. Uznałabym to za moją słabość. Dlatego nigdy nie szukałam pomocy. Ale powiem szczerze, że bardzo jest mi teraz ciężko. Po prostu mam świadomość, że to, że jestem córką alkoholika zaważyło na odrzuceniu tej mojej potencjalnej pierwszej miłości. Po prostu jak widzę jego zdjęcia ze ślubu, to jest mi przykro. Niewłaściwie go wtedy oceniłam. Ale z drugiej strony byłam przecież dzieckiem, no i to że odrzuciłam chłopaka, który wtedy popisywał się przede mną, że czasami sobie wypije, to było zdecydowanie bardzo racjonalne.
