Ja jestem świadomy mojego dzieciństwa, wiem skąd pochodzę, przez co przeszedłem, ile mnie to kosztowało. Wiem również, że nie nigdy nie pozwolę aby moja córka wychowała się w takich warunkach. Zrobię wszystko żebyśmy byli szczęśliwi.
Wiem również, że ta walka będzie trwała całe moje życie, ale jak na razie staram się wygrywać tą walkę i wiem, że nie mogę się poddać i nie poddam się.
Edyta napisałaś mi o chęci zmian, które już mam za sobą. Powiem szczerze, że odkąd pamiętam to zawsze mówiłem, że moje życie nie będzie takie jak moich rodziców, że nigdy na to nie pozwolę. Niestety moi bracia nie mogą powiedzieć tego samego. Na chwilę obecną moi rodzice mają największy problem z najstarszym bratem. Żona z dziećmi go zostawiła, co ja osobiście wcale się nie dziwie bo ile można wytrzymać z gościem, który po pracy musi się napić. Mieszka w kawalerce przy rodzicach, oni go utrzymują. On 2-3 popracuje i potem 3-4 dni picia. I tak cały czas. Facet ma już 39 lat a jest już na samym dnie. Chciałbym mu pomóc ale nie wiem jak. Tłumaczyłem, rozmawiałem i niestety nic nie dociera.
Bardzo dziękuje za dobre słowa i mam nadzieje że uda się, wiem że muszę być silny dla siebie i dla rodziny.
