Witam umnie to wygląda tak że jak sie pojawiaja uczucia i nowe wyzwania chcem uciec do yego co już znam.Wtedy patrzę w stecz i widzę jak było źle. Nie podpieram się już stwierdzeniami że niemam tak źle jak inni.Z każdym dniem jestem otwarta na nowe zrozumienie siebie choć sie boje.Ale gdy ten strach sie pojawia wiem że ponim będzie coś dobrego.I idę tak schodami do przodu .Ten brak dopasowania do innych jest straszny niemożność znalezienia swego miejsca chęć wyjścia a gdy jestem myślenia że w domu było by bezpieczniej.podoba mi sie odczucie odrazy kiedyś oglądałam filmy pełne przemocy i krwi a teraz po codziennym poznawaniu siebie niemam ochoty tego widzieć .Mijanie alkoholików osiedlowych budziło strach i jak sie zachować na pijackie uśmiechy teraz jest odraza złość .Ale jak mogłam myśleć innaczej jak po tatusia trzeba było iść na libacje bo mamy nie posłucha.
