Odpowiedzi forum utworzone
-
Dzis czuje się bezsilny, beznadziejny i mam cholerne wyrzuty sumienia. Wyrzuty sumienia, bo nie wierze własnej matce i mimo, iz mam świadomość, ze to nie moja, a jej wina, bo kłamała, bo manipulowała, to je mam. Moja matka pije od 15 lat, nie raz zawiodła, nie raz potrafiła mi udowodnić, ze niestety alkohol jest już ważniejszy niż wszystko inne. Nie otwierała drzwi w święta, bo leżała pijana. Wiem, ze mnie kocha, ale wiem, ze to jest od niej silniejsze.
Od soboty nie odbierała telefonu, odebrała w poniedziałek, twierdzać, ze jest obłożnie chora, prawie umierająca. Nie uwierzyłem, ale w tej samej sekundzie pojawiło sie poczucie winy. Jak moge nie wierzyc własnej matce, no jak? Jak moge sie nazywac jej synem?
Chciała znów pożyczyć pieniądze, ze niby, ze na sklep (czynsz – prowadzi warzywniak), bo inaczej jej wypowiedza umowe i co ona zrobi. Pewnie mowiła prawdę, na alkohol nie chciał, to wiem, ale wiem tez, ze to co miała, przepiła, a teraz nie ma na to, na co miec powinna. Wiem, ze nie moge jej pomoc, bo gdy to zrobię, dam jej po raz kolejny przyzwolenia na to by piła. Tak mamo, przeleje Ci pieniadze, a Ty za tydzien znow sie napij, pij cały tydzien, baw sie dobrze, kocham Cię. I znów kolejne wyrzuty sumienia, mimo, iż wiem, ze robie dobrze w głowie krązy ta chora mysl: a jak jej zamkną ten sklep naprawdę? To będzie moja wina, bo nie pomogłem, nie wyciągnąłem reki do własnej matki, jestem zwykłym skur***m. Czuje sie po prostu rozdarty, jak stara koperta, która ląduje w koszu na smieci. Wiem, ze robie słusznie, ale tego nie czuje.
Sorry, za błędy – emocje.
