Czy są tutaj osoby, które…

cóż, ja nie ukończyłam takiej specjalnej.. dla dda, tylko taką małą zwykłą psychoterapię.. i to jeszcze krótkoterminową.. nie mieszczę się w Twoim kryterium..
ale wydaje mi się że całe życie po terapii jest inne… a całe zycie jest lizaniem ran.. w ten czy inny sposób..
z poważaniem.. śpioch

Wiesz co ja jestem w trakcie więc tez nie mieszczę się w kryterium. Jednak i tak mi się podoba. Nie wiem czy skutki będą długotrwałe ale robię rzeczy które kiedyś były dla mnie niemożliwe. Otoczenie patrzy na mnie troche jak na wariata, ale mnie sie to podoba. Były sytuacje z którymi sobie nie radziłam a teraz jest ich o kilka mniej. próbuję też zrealizować jedno swoje stare marzenie. Zawsze uważałam że nigdy się nie odważę chociaż to nic szczególnego. Jak mi się uda to się pochwalę teraz nie chcę zapeszać. Samo dążenie już jest ciekawe.

I tym optymistycznym akcentem kończę i pozdrawiam:silly:

cóż.. w kwestii technicznej: co tydzień spotykałam się z terapuetką. w końcu spotkałam pasującą mi B) i na tych spotkaniach miałyśmy się zająć bardziej "bieżącymi" problemami. tak żebym się zastanowiła co tak na prawdę chcę osiągnąć i jak.
na koniec przypomniała mi że to z nią to było tylko dotknięcie i to nie wszystkich wątków… i że na terapię dla dda powinnam się kiedyś udać.. i żebym z tym poczekała i zobaczyła jak się będę czuć po terapii przez kilka miesięcy.
żebym obserwowała co ze sobą robię i czy mi się to pododba.. taki telegraficzny skrót 🙂
a po tej terapi jak mi? brakuje mi rozmów z nią.. uważam że brakuje mi konsekwencji.. i nie tylko tego. że jestem słaba, tak myśle też. ale wiem co po terapii zrobiłam dla siebie i co to dla mnie znaczy. i tego na razie muszę się trzymać.
jak nie próbowałeś żadnej formy terapii to przejżyj czy nie ma czegoś w Twoim pobliżu i spróbuj jak uznasz że chcesz a nie że musisz.

JA PRZESZEDLEM PRZEZ NIEJEDNA TERAPIĘ W MOIM ZYCIU I TA ZWIAZANA Z DDA I TA ZWIAZANA Z MOIMI TENDENCJAMI HOMO ALE MYSLE ZE WCIAZ STOJĘ W MIEJSCU 🙁