Mam pewien problem. Spotykam się z facetem, który jest DDA. Wcześniej tego nie wiedziałam. Dowiedziałam się o tym dziś. Wcześniej zakładałam, ze mu zwyczajnie na mnie nie zależy. Ale po kolei.
Sama mam ojca, który pije. Jednak nie ma to dużego wpływu na moje dorosłe życie. Może dlatego że wychowywała mnie mama oraz jej brat. Miałam bardzo fajnego faceta przez 6 lat, zawsze mnie chwalił za wszystko. Mam wysokie poczucie własnej wartości i dobrą pracę, do tego grono sprawdzonych przyjaciół. Mój ojciec wpływa na moje dorosłe życie tylko tak, że sama w ogóle nie piję, bo boję się, że mechanizm uzależnienia może mieć podłoże genetyczne. Na imprezach zawsze wykręcam się tabletkami antykoncepcyjnymi i tym, że nie chcę zakłócić ich działania. Poza tym podstawowe kryterium przy wyborze faceta do %. Nie musi być abstynentem, ale nie powinien za często i za dużo pić.
W zeszłym roku poznałam jego. Bardzo mi się spodobał, cały czas się do niego uśmiechałam, ale nie zrobił nic. W końcu do niego podeszłam i zagadałam. Ja nie mam z tym problemów, wszyscy uważają mnie za odważną. Powiedział, że bardzo chciał podejść, ale się wstydził i bał odrzucenia. Zaczęliśmy się spotykać. Spodobał mi się jego charakter i to, że nic nie pije poza Warką 0%. Jest bardzo spokojny, nieagresywny i lubi się przytulać. Z czasem się w nim zakochałam.
On bardzo długo zwlekał z seksem, na początku to mi się podobało, bo widziałam, że nie jest babiarzem, później zaczęło dziwić, ale w końcu się przełamał. Zabrał mnie na urodziny swojej przyjaciółki, cały czas pisał do niej wiadomości, choć siedziała obok, w końcu się odważył, w drodze powrotnej do domu złapał mnie za rękę, objął w pasie i pierwszy raz pocałował. Później jednak zamilkł. Nie wiedziałam, czy tego żałuje, czy o co mu chodzi. Ale stwierdziłam po kilku dniach, że spróbuję się do niego odezwać. Od razu odebrał, na drugi dzień zaprosił mnie na romantyczny spacer w miejsce naszej pierwszej randki. Było miło, ale tym razem już nie złapał mnie za rękę, nie pocałował. Nie wiedziałam, co się kroi. Potem zaprosił mnie do siebie w piątek. Początkowo oglądaliśmy filmy, jedliśmy kolację, dopiero po dobrych kilku godzinach zaczął przejawiać jakąś seksualną inicjatywę. Bardzo delikatnie, nieśmiało i troszkę nieudolnie, ale to akurat było urocze. Po tej pierwszej nocy zaczęłam myśleć, że jestem jego pierwszą kobietą, bo naprawdę wiele na to wskazywało. Ale absolutnie go to nie przekreślało.
Tej pierwszej wspólnej nocy było bardzo miło, przytulał mnie cały czas, jak chciałam wyskoczyć do toalety, stało się coś dziwnego. Bardzo mocno mnie objął i prosił, żebym go nie zostawiała. Musiałam mu naprawdę długo tłumaczyć, że to tylko siku i zaraz wrócę. Jak wróciłam, to już tak mocno mnie objął i oplótł nogami, że byłam w szoku. To nie bolało, ani nie było nieprzyjemne, ale zaskoczyło mnie.
Po tej wspólnej nocy zamilkł i wtedy uznałam, że byłam mu potrzebna tylko do jednonocnej przygody. Troszkę się zawiodłam, bo inaczej oceniałam sytuację. Tym bardziej, że on tej wspólnej nocy twierdził, że mnie kocha. Nie chciałam wyjść na napaloną wariatkę, która lata za facetem, który ją tylko zaliczył. W związku z tym milczałam, zachowując szacunek do samej siebie. Moja przyjaciółka zachęcała mnie, żebym napisała. Ale byłam nieprzejednana, bo stwierdziłam, że jak facetowi zależy, to się stara o kobietę, a jemu najwyraźniej nie zależy. Później, po miesiącu odezwałam się z jakimś zapytaniem o część samochodową. Odpisał od razu. Myślałam, że może teraz zacznie normalnie pisać. Po 2 miesiącach napisałam jeszcze raz: jak tam po I roku studiów? Ale nie odpisał do tej pory.
W zeszłym tygodniu stałam i rozmawiałam z przyjaciółką, jak zobaczyłam, że jedzie samochodem. Stał na światłach, ale ja odwróciłam się w kierunku koleżanki i powiedziałam jej dyskretnie, o co chodzi. Zapytałam, czy on mnie widzi, powiedziała, że tak i się patrzy, ale nic nie zawołał ani nic. Po tej sytuacji byłam roztrzęsiona. Próbowałam bowiem o nim zapomnieć, a tak mi się tylko przypomniało, ze ma mnie gdzieś i byłam bardzo naiwna, idąc z nim do łóżka. To znowu zabolało. Ale jakoś doszłam do siebie dzięki przyjaciołom. Zaczęłam skupiać się na pracy. Dzisiaj chciałam pomóc swojej przyjaciółce i podeszłam do niej po suplementy dla ciężarnych, które przepisał jej lekarz. W aptece sprzedawała jego koleżanka i jak poprosiłam ją o te produkty, zaczęła nam gratulować i mówić, że to super, że pomimo tego, że jego ojciec to największy pijak na ich wiosce, jakoś ułożył sobie życie i założył rodzinę.
Teraz sobie uświadomiłam, że on jest DDA, a to oznacza, że prawdopodobnie ma spore problemy z samooceną. To wszystko zaczynało składać się w logiczną całość. Dlaczego wtedy nie zagadał do mnie, dlaczego tak długo zwlekał z pocałunkiem i konsultował wszystko z przyjaciółką, dlaczego tak długo zwlekał z seksem, bał się, że mu ucieknę w środku nocy i dlaczego po nic nie pisał. Pewnie trochę się zawiódł moim brakiem inicjatywy. Pomyślałam, że mogę do niego zadzwonić. Może będę miała szczęście i odbierze, wtedy porozmawiam i zaproponuję spotkanie.
Ja wiem, że DDA są ciężcy, ale nie wszyscy tacy sami. On nie był aż tak zamknięty w sobie, jeśli chodzi o czułość, okazywanie uczuć. Bardzo się o mnie martwił, pomagał i wspierał w trudnych sytuacjach, gdy miałam problemy. Mówił, że ma dobry kontakt z mamą i ojczymem, że bardzo kocha swoje młodsze rodzeństwo.
Nie jestem psychologiem, tylko inżynierem budownictwa, ale wydaje mi się, że z nim nie jest aż tak źle, że sam nie wie, co czuje i unika bliskości. Po prostu ma niską samoocenę. Dzięki mnie wrócił na studia, zmienił pracę na lepszą. Ale gdy szedł na pierwsze zajęcia, bardzo się bał. Całą noc musiałam go przytulać. Potem twierdził, że nie zdał pierwszego kolokwium, a dostał z niego 5. Pochwaliłam go, że jak tak dalej pójdzie, to jeszcze dostanie stypendium. To stwierdził, że kolejne pewnie obleje. Wydaje mi się, że on ma niską samoocenę, uważa, że źle go oceniłam po tej wspólnej nocy, tym bardziej, że miałam przed nim innego faceta.
Jak z nim porozmawiać, aby to wszystko naprawić? Nie wiem, czy mam się odnieść do swoich uczuć, czy powiedzieć, że miło wspominam tamtą noc?
