no nie zgadzam się, że tylko matki wychowują, oboje rodzice za to odpowiadają, choć z racji odmiennych płci i predyspozycji trochę inaczej to wygląda w przypadku każdego z rodziców. poza tym jeszcze dochodzą inne ważne osoby – np. u mnie babcia
a wracając do tematu – dla mnie dużym odkryciem, trudnym, jest fakt, że mimo wyprowadzki i nieznacznych kontaktów z rodziną, ojciec i jego chore poglądy (stawiał siebie w roli bóstwa, któremu winna jestem bezwzględne posłuszeństwo, wmawiał i wmawia całą masę powinności które wobec niego mam i tak dalej…) mają na mnie wpływ, bo gdzieś w głębi serca nie czuję się do końca fair, że żyje swoim życiem i nie do końca czuję że nie jestem winna tym wszystkim chorym sytuacjom z domu. Na głowę wszystko wiem, żyję po swojemu (jako jedyna z rodzeństwa), ale gdzieś głęboko chore poglądy ojca wciąż mnie zatruwają. przeraża mnie jak mocna to więź.
o odkryć pozytywnych – jestem w stanie chodzić na lekcje tańca towarzyskiego, mimo słabej a wręcz bardzo słabej koordynacji ruchowej. Nie idzie mi dobrze, wybitną tancerką nie będę na pewno – chodzi mi tylko o to, żeby czegoś się nauczyć. I powoli, ale jestem w stanie czegoś się nauczyć.
