Trochę mi ulżyło, jak dowiedziałam sie, że oprocz anoreksji, bulimii, DDA, nerwicy, po pokonaniu wszystkich tych problemow mam jeszcze bodrline!!!
A już myślałam, że mimo walki przez całe życie coś jest ze mna nie tak. Ogladam życie przez szklana kulę i niedopuszczam ludzi do siebie. Z tym można żyć, wszystko da się pokonać stopniowo, jednej rzeczy nie potrafię jednak zrozumieć i przejść, jak utrzymać zwiazek? Jak zaufać i zrezygnować z kontroli? Jak w ogole można narazić się świadomie na cierpienie? Tego nie jestem w stanie przekroczyć. Ma ktoś jakaś wskazowkę? Mam 26 lat i mnostwo nieudanych pełnych walki i gierek zwiazkow. Ponieważ uchodzę za bardzo atrakcyjna, faceci sami pchaja się na spalenie, teraz to wiem. Już nie obiecuję sobie, że następnym razem będzie inaczej, postapię lepiej. Potem tracę rozum i robię, mowię wbrew sobie, choćbym w środku umierała…
