Witam Was!
Zastanawiam się jak to jest u DDA z seksem.
Wnioskuję po wypowiedziach na forum, że wiekszość osob jest samotna, ma problemy z nawiazywaniem bliższych kontakow. A tu obok jakby nie patrzeć, seks jest jedna z naturalnych potrzeb.
Niestety ja nie mam z nim dobych doświadczen, bo jako 5-6 latek zostałem uświadomiony o jego istnieniu przez ok 13 letniego kuzyna, ktory pokazywał mi wtedy rowniez jak się onanizować.
To wydarzenie niestety ma bardzo silny wpływ cały czas na moje życie, niestety wciaż jako 24 latek jestem samotny, nigdy nie chodziłem z żada dziewczyna, nie mam przyjaciołki bo ja straciłem ale nie przez seks, ma ciagle trudności z nawiazywaniem jakichkolwiek relacji z kobietami no i niestety od 10 roku życia załaczłem się onanizować wpadajac w uzależnienie, chwytajac czasem po pornografię, ktora wypaczyła mnie chyba jeszcze bardziej. Na szczęście dzięki modlitwie udało mi się wytrwać przez pewien czas, całkiem niedawno nawet – 7 miesięcy w czystości, ale teraz jakoś dalej w tym siedzę i nie umiem sobie z tym poradzić, zaakceptować itp. Samo onanizowanie do tej pory miało bardzo negatywny na mnie wpływ, bo po tym bardzo ¼le się czułem i byłem zły na siebie, od razu łapałem poczucie winy, wstudy, grzechu – doł.
Proszę o Wasze wypowiedzi, jak sobie z tym radzicie?
