był taki wątek o dotyku, którego nie tolerujemy… ten cholerny kod antyspamowy nie chce mi przepuścić dlatego zakładam nowy wątek. Wydaje mi się to potrzebne i ciekawe
mam podbnie, bardzo nie lubię kiedy ktoś przekracza moje granice (nie tylko fizyczne, inne naruszenia też mnie denerwują), nie lubię dotykania, kiedy komuś nie do końca ufam, naruszania mojej przestrzeni… w wielku sytuajach kiedy krzesła są za blisko czuje się nieswojo …. a już tłok w komunikacji miejskiej albo na ulicy w hipermarkecie często doprowadza mnie do szewskiej pasji!!!!! te wszystkie starsze panie z wielkimi torbami, którymi walą ile wlezie, ludzie którzy się przepychają depczą (jestem bardzo niska i drobna, co dodatkowo poglębia mój probkem)… częto czuję się fatalnie na parkiecie kiedy jest ciasno i ciągle dostaję z łokcia albo co gorsza od tańczącej gwałtownie pracy która za nic ma resztę …. NIENAWIDZĘ tłoku, i kiedy ludzie po mnie łażą, przepychają się albo stają tak że nie możena przejść etc
zastanawiam się dlaczego tak jest ze mną i tą moją złością… i czy to jakoś się wiąże z moim byciem dzieckiem niewidzialnym, bez potrzeb, uczuć, niedostrzeganą a więc zadeptywaną???
