Mam taki – jak w poście głupi, acz drobny problem. Odkad pamiętam zakochiwałam się w facetach starszych, ale przede wszystkim takich, ktorzy potrafili mi dać choćby minimum bezpieczenstwa, ciepła i uśmiechu.
Parę miesięcy temu przerwałam kilkuletni zwiazek, jestem teraz w stanie, gdzie cholernie potrzebuję wsparcia, miłości, troski.
No i, masz babo placek, zadurzyłam się w nikim innym tylko swoim terapeucie.
Zaczyna mi to przeszkadzać, bo na grupie skupiam się chwilami nie na tym, co trzeba; mam też większy opor przed mowieniem tego, co "niewygodne", staram się być bardziej uśmiechnięta i takie inne bzdety.
Dodatkowy problem jest taki, że nie mogę się spotykać z moja dotychczasowa terapeutka i zaczęłam się zastanawiać czy nie zapisać się do niego – i nie potrafię rozrożnić, czy chcę się do niego zapisać, żeby częściej go widywać czy faktycznbie mi potrzebna na gwałt indywidualna.
Mam tez straszne wyrzuty sumienia, gdy zaczynam w ogole o nim myśleć jako potencjalnym facecie, bo realnie tego nie chcę, ale fantazja ucieka mi gdzieś w bok i strasznie się z tym męczę.
Czy ktoś miał jak ja???
