ja się ma wasza pamięć ?

[Donatta]

#73840

przeczytalam ostatnio w gazecie wywiad z A. Dereszowską
przeżyła tragedię w wieku dziecięcym- śmierć rodzica i tak jak opisywała cierpi na zaniki pamięci , szczególnie z okresu dzieciństwa

ja tak własnie mam, bardzo trudno jest mi przypomnieć sobie moje dzieciństwo , przedszkole, szkole podstawową , tak jakby mój mózg nie chciał tego pamiętać

ja rozmawiam ze znajomymi to niektórzy pamiętaja naprawde dużo szczegółow z przedszkola , u mnie natomiast pustka – wiem ze moczyłam się na leżakowaniu co napewno było spowodowane jakimś stresem ale tegop tez nie pamiętam 🙁

czy ktoś z was tez tak ma?

[lanserek]

#73847

Też spotkałam się z takim syndromem… nazwałabym to sposobem na radzenie sobie z problemami, tutaj – złymi przeżyciami. Osobiście też niewiele pamiętam – to co pamiętam z wczesnego dzieciństwa to wyłącznie złe wspomnienia. To smutne, gdy nie można sobie przypomnieć dzieciństwa – to tak jakby człowiek urodził się dopiero mając tam ileś lat – przynajmniej ja to tak odbieram, bo pierwsze miłe wspomnienie mam w wieku 12lat…

[Anja01]

#73879

A ja pamiętam wczesne dzieciństwo, bo bylo przyjemne. Niestety potem zaczęło się psuć… 🙁

[szaramyszka]

#73897

ja mam to samo – tez prawie nic nie pamiętam z dzieciństwa. Zastanawiam sie czasem czy te wspomnienia, które wydaje mi się, że mam to nie jest tylko obraz tego co ktoś mi opowiedział, a nie to co ja sama zapamiętałam.
Wszystko to co złe zostało wyrzucone z mojej głowy, jedyne co jakoś można powiedziec, że pamiętam to wakacje spędzane poza domem u babci, bo wtedy przez 2 miesiące nie miałam kontaktu z ojcem, więc było OK.
Strasznie to jest przykre i smutne …
Dokładnie tak jak pisze lanserek – to tak jakby po prostu byc pozbawionym dziciństwa, rozpoczynać życie będąc nastolatkiem

[annabel]

#73915

Wiecie, co jest najdziwniejsze ? Dopiero teraz, kiedy z całą mocą dotarło do mnie, że jestem DDA, uświadomiłam sobie, że ze swojego dzieciństwa też bardzo niewiele pamiętam – tak naprawdę są to jakieś przebłyski, krótkie urywki wspomnień, nic więcej, i zwykle są to wspomnienia niezwiązane z rodzicami, ale na przykład z domem dziadków, ze szkołą, przedszkolem. Naprawdę beznadziejne uczucie. Taka wspomnieniowa pustka.

[Autor]

Wpisy