Wydaje mi się, że pracowałam nad sobą od samego początku, nie wiedząc nic o dda i cechach rodziny alkoholowej ale od kiedy wiedzę tą już mam "odnotowałam" takie pozytywne zmiany:
1. Zrozumiałam, że dorastałam w chorej rodzinie, co zdjęlo ze mnie poczucie winy i odpowiedzialność za wszystkie "grzechy tego świata" 😉
2. Wyciszyłam się, uspokoiłam, rzadziej dochodzi z mojej strony do niekontrolowanych wybuchów zlości
3. Dobrze się czuję sama ze sobą: akceptuję się na zdjęciach, nawet tych zrobionych z zaskoczenia, nie jest mi smutno gdy spędzam samotny wieczór.
4. Odseparowalam się emocjonalnie od rodzicow, wyciszyłam emocje w stosunku do nich, żal, zlość, agresję, zamieniłam na obojętność z odrobiną życzliwości.
5. Uniezależniłam się od chatów, forów i innych form wirtualnej rzeczywistości. Real i świat netowy już mi się nie mylą. Potrafię wybrać, potrafię się zdystansować, wiem gdzie są granice.
6. Uniezależniłam się od męskiej aprobaty, od uwodzenia dla poprawy samopoczucia.
7. Potrafię być naturalna na imprezach, spotkaniach w większym gronie. Nie udaję, nie staram się być za wszelką cenę duszą towarzystwa.
I to koniec chwalenia się. Jest tego sporo ale równie duzo przede mną, a na pewno przede mną to co najtrudniejsze. Chcialabym mieć kiedyś poczucie, że żyję pełnią życia, jestem spełniona w życiu zawodowym, mam przyjaciół i bogate życie "po godzinach".
