<p style=”text-align: justify;”>Witam wszystkich!</p>
Wcześniej opisywałam swoją historię z ojcem, teraz wracam z innym członkiem rodziny – siostrą, która jak się okazuje również ma problem z alkoholem i obarcza mnie odpowiedzialnością za swoje życie… Mieszkam za granicą i kilka lat temu ściągnęłam ją do siebie (razem z dzieckiem), ponieważ jej sytuacja finansowa była kiepska, pomogłam odnalezc się w obcym kraju itp… Problem zaczął się kiedy poznała swojego ówczesnego chłopaka – człowiek zaburzony, agresywny, problem z alkoholem i narkotykami. Związek jest/był bardzo burzliwy i zakończył się interwencja z zewnątrz – odebraniem mojej siostrze dziecka (jak się okazało ona też ma problem z alkoholem). Teraz ja sprawuje opiekę, sytuacja jest dla mnie nieznośnie trudna, pracowalam, studiowałam – teraz niespodziewanie zaotalam matka na pełen etat i jeszcze muszę pilnować siostry czy nie pije (kilka razy złapałam ją na piciu, ale moja mama szantażem emocjonalnym manipuluje mną, żeby zachować to w tajemnicy). Czuję się jak okradziona z własnego życia i zakładnik własnej rodziny, mam chłopaka jednak on nie chce wychowywać dziecka mojej siostry – mieliśmy w planach zamieszkać razem, ale jeśli sytuacja się nie zmieni, to raczej nic z tego nie będzie, mam 30 lat a czuję się jka matka własnej siostry, ciagle myślę, czy ona przypadkiem teraz nie pije, z dnia na dzień czuję się coraz gorzej, wstanie z łóżka jest wyczynem, nie mówiąc o nauce na egzaminy…
Napisałam tutaj, ponieważ potrzebuje rady, nie wiem jak sobie z tym wszystkim poradzić, może porada osoby postronnej coś pomoże… Pozdrawiam!
