samookaleczenia

[zaz]

#403171

.Witam.Mam ostatnio bardzo duży problem z moja nastoletnia córką . Występowałem na tym forum już nie raz ze swoimi nie doskonałościami bo jestem dda. Teraz cala moja uwaga poświęcona jest córce która bardzo kocham a nie potrafię do niej dotrzec i i przekonac żeby przestała sobie robic krzywdę. Samokalecza się od jakiegoś czasu . Byliśmy z nią u psychiatry i psychologa , rozpoczeła terapię tzn. terapeuta prubuje ją poznac ale niestety jest coraz gorzej coraz więcej blizn jest na jej ciele. Nam mówi, że nie wie dlaczego tak postępuje. Wydaje sie byc wesoła , potrafi się przytulic i byc spontaniczna. Ma koleżanki i kolegów i jakąs miłosc do chłopaka i tu jest bardzo tajemnicza.Najgorsza jest bezradnośc każda kreska na jej ciele to bruzda na moim sercu. Nie wiem jak mam postępowac . Piszę o tym na forum bo sam uzyskałem tutaj wsparcie. Sam nigdy sie nie okaleczałem ale wiem, że wielu dda to dotyczy. Nie wiem czy moja córka jest dda wydaje mi się że nie . Nie ma podstaw aby tak sądzic. Na pewne byłem wobec niej nadopiekuńczy. Piszcie może uzyskam jakies wskazówki. Boje się ,że te rany jej się nie zagoją.

[AnnaUp]

#403241

Autoagresja. Mowa zranionego ciała Gloria Babiker, Lois Arnold
znasz tę książkę?
Może Ci pomoże.

„Samookaleczenie jest „wypowiedzią” na temat traumatycznego doświadczenia i napięcia, kierowaną przez dokonującą go osobę w pierwszym rzędzie do siebie samej, a dopiero w dalszej kolejności do innych ludzi.
Uszkodzenie własnego ciała, bardziej może niż jakiekolwiek inne ludzkie działanie, mówi o rozpaczy, udręce i bólu. Akt zadawania sobie ran komunikuje w sposób dosłowny obecność czegoś niemożliwego do zniesienia i nie dającego się wyrazić w normalny sposób.

Autorki pragną, aby książka ta złagodziła poczucie bezradności, przytłoczenia, rozpaczy i wściekłości, doznawanych przez osoby pracujące z ludźmi, którzy dokonują samouszkodzeń. Definiują problem autoagresji, analizują indywidualne i społeczne podstawy tego zjawiska oraz – na podstawie własnych doświadczeń klinicznych – podają bardzo praktyczne wskazówki postępowania w pracy z pacjentem.
Ich książka jest materiałem źródłowym na temat samookaleczeń, napisanym z myślą o terapeutach, pracownikach służby zdrowia i opieki społecznej oraz sądownictwa. Jest więc skierowana zarówno do profesjonalistów, jak i do tych, którzy w zmaganiu się z problemem samookaleczeń stawiają pierwsze kroki.

[Autor]

Wpisy