Szukam mężczyzny DDA

[patience]

#465952

Cześć,

sama jestem „tylko” z rodziny dysfunkcyjnej (dzieckiem DDA, które nigdy sobie z tym nie poradziło), ale pokochałam DDA i chciałabym poznać mężczyznę ok. 30-tki (na podobnym etapie życia) do mailowania (little_girl@op.pl), który pomógłby mi lepiej zrozumieć, co dzieje się w głowie osoby, którą kocham. Staram się dokształcać w tym temacie, na ile mogę, zrobiłam kurs terapeutyczny, ale to tylko teoria, a w zderzeniu z rzeczywistością wciąż czuję się bezsilna, a sytuacja jedynie się pogarsza.

W zamian mogę zaoferować czas, głównie wieczorami i możliwość wygadania się na każdy temat.

I tylko zaznaczę, że nie potrafię odnaleźć się we współczesnym świecie krótkotrwałych znajomości internetowych, więc jeśli ktoś zacznie ze mną rozmawiać, to do końca życia, co jakiś czas będę pytała, co u niego 😉

[pszyklejony]

#465954

I będzie się pogarszać, aż do momentu, kiedy zaczniesz pracować nad sobą.

[sylwka11]

#465958

Zgadzam się w zupełności, niczego lepszego nie można zrobić niż zająć się sobą i swoim zdrowieniem.  Nikt nie powie ci,  co dzieje się w głowie innej osoby, bo po prostu tego nie wie.

[patience]

#465961

Robię to od lat, każdego dnia i jest coraz lepiej.

Chodzi o niego. O męską dumę, która nakazuje udawać, że jest dobrze, nawet gdy jest dramatycznie, o to, co dla mężczyzn jest tym czynnikiem uświadamiającym, że pora coś zrobić  itp.

[pszyklejony]

#465974

Widzę, że dramatycznie jest z Tobą. Dla każdego coś innego jest dnem, jak dostaniesz taką „deską” w głowę, to przestaniesz zaglądać w nią innym.

[sylwka11]

#465979

Cześć Patience. Napisałaś, że jesteś dda, więc może warto zrobić coś w kierunku pomocy dla samej siebie, przyjrzeć się sobie. Ja też jestem dda. Wcześniej miałam podobny problem jak ty. Chciałam pomóc i uzdrowić mojego męża. Trafiłam najpierw na Al-anon, potem na terapię dla współuzależnionych. Tam dowiedziałam się, że jedyną osobą, którą mogę zmienić jestem ja sama. Mój mąż (już teraz były) jest alkoholikiem. Nie chciał podjąć żadnych kroków w kierunku zdrowienia, więc nasze drogi się rozeszły. Nic na siłę. Teraz jestem w trakcie terapii dda. To kawałek mojej historii, weżmiesz coś z niej dla siebie albo nie, wybór należy do ciebie. Pozdrawiam cię. Ps. nie jestem mężczyzną dda, ale się odezwałam, mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe.

[Dior mann]

#466674

Nie wchodziłem tutaj ponad rok, mam 35 lat i mój stary pije i traktuje mnie jak gówno, nigdy nie liczył się z moim zdaniem, nigdy niezatoleruje jego zachowania. Nie wiąże się z jakąkolwiek kobietą, tak po ostatnim związku postanowiłem. Od dwóch lat żyje z moją suczką ustabilizowałem się ale uzalezniony jestem troszkę od rodziców, doskonale sobie radzę mieszkam sam, mam swoje pasje, ale która kobieta długo wytrzyma z introwertykiem, który oddala się kiedy tylko może od świata zewnętrznego. Zanjomi to juz nie są mi praktycznie potrzebni, bo po co, jedynie codzienne parę słów.

[Autor]

Wpisy