-
Lepsza on-line, niż żadna. Na początek nawet może to być bezpieczne wejście w ten proces, jeśli wcześniej nie miałaś doświadczeń terapeutycznych. Docelowo jednak warto zmierzać do bezpośredniego kontaktu. Spotkanie w realu twarzą w twarz ma wyjątkową wartość terapeutyczną. I nie warto zrażać się do terapii w ogóle, jeśli nie „zatrybi” z pierwszym terapeutą. Warto umawiać się na pierwsze trzy sesje testowe i próbować rozpoznać, czy to jest człowiek dla mnie, czy czuję się bezpiecznie, słuchana i rozumiana. Wtedy warto kontynuować lub szukać innego, jeśli są negatywne odczucia.
Z własnych doświadczeń wiem, że DDA mają skłonność do przywiązywania się do pierwszej osoby, która okaże im trochę większą uwagę i zrozumienie niż reszta otoczenia. Od razu „wieszamy się” na takiej – a często, po krótkim czasie, okazuje się, że spada „użyteczność” (psychologiczna) takiej osoby w naszym życiu. Wyczerpuje ona swój potencjał „pomocowy” czy „wspierający” i już nie popycha nas w życiu do przodu, a wręcz blokuje, staje się dla nas obciążeniem emocjonalnym. Mimo to, nie mamy odwagi jej opuścić. Wydaje mi się, że to typowe nasze zachowanie.
I zwróć uwagę na główne nurty terapeutyczne. Zorientuj się, w jakim praktykuje terapeuta. Nie każdy nurt odpowiada każdemu pacjentowi i problemom z jakimi się boryka.
- Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.