Jestem w Anglii. Szukamy pracy póki co fizycznej. Nasz język podstawowy, jestem po szkole, ale ciężko wgl zrozumieć akcent Anglików. Wszędzie jest też mnóstwo Polaków i szczerze, już chyba wolę trafić na obcokrajowca. Polacy są bardzo wredni i patrzą w sposób jak bym była gorsza, bo dopiero zaczynam… Szukałyśmy po sklepach, restauracjach, wiele agencji pracy… Mówią, że styczeń, luty to najgorsze miesiące. Styczeń się skończył, a luty dobiega końca. A mnie męczy też to, że wszyscy mówią mi jest nie dobrze, że nie mam pracy jeszcze. Ja to wiem, mówią wracaj do domu. A ja, ja chciałam tutaj zacząć pracę nad sobą, mam możliwość uczestniczenia w mityngach, w mojej małej wiosce rodzinnej nie miałam takiej możliwości. Dlatego chciała bym dać sobie czas tutaj, mimo że tęsknie to jestem odrobinę spokojniejsza, mniej nerwowo podchodzę. Drażnią mnie takie rozmowy z bliskimi jak słyszę wracaj. Ja chcę wierzyć, że się uda, ale za często słyszę wracaj. Wiem, że się martwią. Dałam sobie czas do początku marca na znalezienie czegoś. Nie jest łatwo. . .
