onaa89 zapisz:
„Zbliża się grudzień, a co za tym idzie Swięta Bożego Narodzenia. Osobiście nie lubię świąt, może nie tyle ich co Wigilii. Lamanie się opłatkiem i w ogóle wszystko co się łączy z tym wieczorem przyprawia mnie o dreszcze. Lubię kupowanie prezentów i przygotowywanie świąt, ale na tym kończy się dla mnie ich urok. Dlatego już z końcem listopada dopada mnie "chandra świąteczna". Wieczorów wigilijnych spędzonych w domu raczej nie pamiętam, jedyne co mi utkwiło to moje łzy, które chyba pojawiały się co roku, a szczególnie podczas łamania opłatkiem I chociaż nie pamiętam, żeby ojciec kiedykolwiek był w stanie wskazującym w ten wieczór to i tak jest to dla mnie dzień nie do zniesienia. Dziwne mam marzenia, ale chciałabym zamknąć się gdzieś sama tego wieczoru. Sama z kolędami i pierogami 🙂
A jak u Was nastroje przed świętami?;)”
Doskonale Cię rozumiem też przez kilka lat nie lubiłam Swiąt. Kojarzyły mi się jakoś negatywnie z nietrzeźwą matką.Zawsze wolałam je spędzać sama niż z rodziną łamiąc się opłatkiem właśnie dlatego, żeby nie patrzeć na nietrzeźwą matkę na Wigilii czy podczas Swiąt. Ale obecnie lubię Swięta spędzam je z rodziną babcia i ciocią. W miłej rodzinnej atmosferze. I wspomnienia nietrzeźwych Wigilii już do mnie nie wracają.
