autentyczny strach

[21centuryman]

#85366

Zupełnie bez przyczyny, mam dzisiaj wieczór, kiedy się naprawdę boję… Nie wiem czego. Chyba wszystkiego. Czuje się jak czasem w gorączce. Sprawdzałem – nie mam. Nie wiem co ze mną jest. Jak brałem antydepresanty to chyba tego nie miałem, albo bardzo rzadko. Jakby mnie trochę tłumiły. Boje się iść spać, chociaż jestem senny. Nie wiem czemu, jakbym chciał zachować świadomość.

Czy ktoś miał/ma tak samo albo podobnie? Próbuję zrozumieć czym jest ten lęk.

[Patrycja2]

#85367

Chcesz zachować świadomość-po prostu chcesz zachować czujność,być w stanie czuwania,a nie snu,w stanie gotowości. By być gotowym do obrony jakby co. Jakby coś złego mogło Cię spotkać. Przynajmniej tak odbieram to,co piszesz.

[pszyklejony]

#85368

Taki lęk jest stałym towarzyszem DD, przekonania o sobie i świecie nie pasują do rzeczywistości. Taki nasz los, dopiero po skutecznej terapii to mija.

[21centuryman]

#85369

Też o tym myślałem. Dzięki za odpowiedź.

[Patrycja2]

#85370

Znam dobrze ten stan,ale rady nie znam…:( Trzymaj się:)

[21centuryman]

#85371

Z dwojga złego wolałem przytłumienie antydepresantami. Byłem mniej wrażliwy, bardziej otępiały, trudniej mi było się skoncentrować ale teraz, kiedy wrażliwość wróciła, wróciły też paranoiczne lęki.

[21centuryman]

#85372

Jeszcze raz dzięki za odpowiedzi.

[Patrycja2]

#85373

Już tak nie dziękuj,bo aż mi głupio;)

[21centuryman]

#85374

Mam w tym momencie bardzo podwyższoną wrażliwość, to dlatego 😉

[Patrycja2]

#85376

No tak…No może trochę jest to usprawiedliwienie,niech będzie;) Tylko nie przestrasz się swojego lęku…Ani nie odpychaj go…Trza to oswoić jakoś,przyjąć,obserwować…I zapewne nie robić tak jak ja-nie wpadać we frustracje z powodu swoich różnych stanów…:blush: 😉 🙂

[Autor]

Wpisy