Panama zapisz:
„Kiedyś potrafiłam prowadzić długie rozmowy, ale nigdy o sobie, zawsze zajmowałam się problemami innych, byłam panią Dobra Rada. Do uczuć, a szczególnie tych ujawniających słabość, czy zalezność nigdy bym się nie przyznała, jakieś swoje sukcesy mogłam ewentualnie omawiać. Byłam twarda i ”radziłam sobie” ze wszystkim sama. Dopiero spotkania w grupie Al-Anon (tam mówi się tylko o sobie i swoich doświadczeniach) uświadomiły mi, że też mam uczucia i mogę o nich bez wstydu powiedzieć, powoli przyznawałam się do swojej słabości, czy strachu.
Teraz jest zupełnie inaczej, korzyści jakie daje szczera rozmowa z przyjaciółmi są ogromne. Relacja nabiera innego wymiaru, kiedy mówimy o sobie szczerze, tworzy się między ludźmi więź. Oczywiście nie mówię wszystkiego wszystkim, ale ogono moich bliskich znajomych stało mi się prawdziwie bliskie. Kiedy mówie o swoim problemie, rozmówca zwykle odwdzięcza się tym samym, zaskakujące ile osób ma podobne doświadczenia. Odkąd się przełamałam jest o niebo lepiej:)”
Własciwie z niewielkimi zmianami w tym co napisałaś, mogłabym napisac dokładnie to samo:)
